Χάρτης - Πακιστάν (Islamic Republic of Pakistan)

Σημαία του Πακιστάν

Η Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν (ούρντου: پاکستان) είναι χώρα της Νότιας Ασίας. Βρίσκεται στην περιοχή όπου ενώνονται η Νότια Ασία, η Κεντρική Ασία και η Μέση Ανατολή. Βρέχεται από την Αραβική θάλασσα και έχει ακτογραμμή μήκους 1.046 χιλιομέτρων, και συνορεύει με το Αφγανιστάν και το Ιράν στα δυτικά, το Τατζικιστάν στα βόρεια, την Ινδία στα ανατολικά και την Κίνα (αυτόνομη περιοχή Ξιγιάνγκ-Ουγκούρ της Κίνας) στα βόρεια. Έχει έκταση 880.940 τ.χλμ. και πληθυσμό 235.825.000 κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022. Πρωτεύουσα σήμερα είναι το Ισλαμαμπάντ, ενώ παλαιότερα ήταν το Καράτσι.

Το Πακιστάν είναι μία κατεξοχήν μουσουλμανική χώρα με έναν από τους μεγαλύτερους μουσουλμανικούς πληθυσμούς παγκοσμίως. Έχει πανάρχαια ιστορία αποίκισης και πολιτισμού, που περιλαμβάνει τον Πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού. Στην περιοχή έχουν εισβάλει κατά καιρούς Έλληνες, Πέρσες, Άραβες, Αφγανοί, Τούρκοι και Μογγόλοι. Έγινε τμήμα των Βρετανικών Ινδιών κατά το 19ο αιώνα και κήρυξε την ανεξαρτησία του το 1947. Από τότε, η χώρα χαρακτηρίζεται από περιόδους οικονομικής και στρατιωτικής ανάπτυξης, ενώ διακρίνεται για την πολιτική της αστάθεια. Είναι επίσης ιστορικά παραδοσιακός εχθρός με την Ινδία.

Το Πακιστάν είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία αποτελούμενη από τέσσερις επαρχίες και τέσσερις ομοσπονδιακές περιοχές συν την ομοσπονδιακή περιοχή της πρωτεύουσας. Η περιοχή του Κασμίρ διεκδικείται από το Πακιστάν και την Ινδία, με αποτέλεσμα οι δύο χώρες να έχουν εμπλακεί αρκετές φορές σε ένοπλες συγκρούσεις. Το Πακιστάν είναι η μόνη μουσουλμανική από τις εννέα χώρες που κατέχουν πυρηνικά όπλα.

Ως περιφερειακή και μέση δύναμη, το Πακιστάν έχει τον έκτο μεγαλύτερο στρατό ξηράς. Είναι επίσης πυρηνική δύναμη, το δεύτερο πυρηνικό κράτος στην Νότια Ασία μετά την Ινδία. Το Πακιστάν έχει ημιβιομηχανοποιημένη οικονομία, με ανεπτυγμένο τον αγροτικό τομέα, ενώ ο τομέας των υπηρεσιών είναι αναπτυσσόμενος. Η πακιστανική οικονομία είναι η 24η μεγαλύτερη παγκοσμίως σε αξία αγοραστικής δύναμης και η 41η μεγαλύτερη στο ονομαστικό ΑΕΠ (σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα). Βρίσκεται μεταξύ των αναδυόμενων και γρηγορότερα αναπτυσσόμενων χωρών του κόσμου, ενώ η μέση τάξη του Πακιστάν είναι από τις μεγαλύτερες και γρηγορότερα αναπτυσσόμενες μέσες τάξεις παγκοσμίως.

Η ιστορία του ανεξάρτητου Πακιστάν έχει χαρακτηριστεί από περιόδους στρατιωτικής εξουσίας. Από το 2008 υπάρχει μια μετάβαση στην δημοκρατία, εν μέσω συγκρούσεων με τη γειτονική Ινδία. Στα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα περιλαμβάνεται ο αναλφαβητισμός, η φροντίδα υγείας και η διαφθορά, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει μειωθεί η φτώχεια και τρομοκρατία, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα έχει αυξηθεί. Το Πακιστάν είναι μέλος των Ηνωμένων Εθνών, του Κινήματος των Αδεσμεύτων, του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, της Κοινοπολιτείας των Εθνών, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας, του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, του Νοτιοασιατικού Συνδέσμου για την Περιφερειακή Συνεργασία, των Αναπτυσσόμενων Οχτώ, της Ομάδας των Είκοσι, της Ομάδας των 24, της Ομάδας των 77 και του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου του ΟΗΕ. Είναι συνδεδεμένο μέλος του CERN. Το Πακιστάν έχει υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο, της Συμφωνίας του Παρισιού και του Διεθνούς Σύμφωνου των Αστικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων.

Ο Μουχάμαντ Ικμπάλ (γνωστός και ως Αλλάμα Ικμπάλ) είναι εθνικός ποιητής του Πακιστάν. Εκτός από την πατρίδα του, είναι πολύ γνωστός στο Ιράν, όπου είναι γνωστός ως Ικμπάλ-ε-Λαχορί (Ικμπάλ της Λαχώρης, ). Επίσης, οι Ινδοί, οι Πακιστανοί, οι Ιρανοί και οι Μπανγκλαντεσιανοί τον θαυμάζουν ως σημαντικό ποιητή. Επίσης απολαμβάνει τον σεβασμό μελετητών της λογοτεχνίας.

Το όνομα Πακιστάν δεν αποτελεί ιστορικό όνομα γεωγραφικής περιοχής, αλλά μια σύγχρονη επινόηση της δεκαετίας του 1930.

Συγκεκριμένα τη λέξη Πακιστάν την επινόησε το 1933 ο Τσούνταρι Ραχμάτ Αλί, ο αποκαλούμενος προφήτης του μουσουλμανικού εθνικισμού στην Ινδία την περίοδο που ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Παντίτ Νεχρού αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία της Ινδίας από τους Άγγλους. Αρχικό όνομα ήταν "ΠΑΚΣΤΑΝ" (χωρίς Ι) που αποτελούσε αρκτικόλεξο εκ των αρχικών γραμμάτων των γεωγραφικών περιοχών της τότε Ινδίας όπου διέμεναν μουσουλμάνοι (οι 5 βόρειες περιοχές του βρετανικού Ρατζ). Έτσι το πρώτο γράμμα Π δόθηκε για την περιοχή Παντζάμπ, το δεύτερο, Α για την περιοχή Αφγανία, το τρίτο Κ για την περιοχή Κασμίρ, το τέταρτο Σ για τις περιοχές των Σιντ, λαών με ισλαμική παράδοση της Δυτικής Ινδίας και τέλος η κατάληξη ΤΑΝ που πρόκειται για περσική (φαρσί) λέξη που σημαίνει έδαφος - χώρα. Κατά μία άλλη εκδοχή η κατάληξη -ταν προέρχερται από την περιοχή Βαλουχιστάν. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τη λέξη "ΠΑΚ" της γλωσσικής διαλέκτου ορντού, που μιλούν οι μουσουλμάνοι της Δ. Ινδίας σημαίνει "καθαρό". Έτσι η λέξη ΠΑΚ-ΣΤΑΝ σημαίνει "χώρα των καθαρών" (γνήσιων μουσουλμάνων).

Την επινόηση αυτή υιοθέτησε στη συνέχεια ο πολιτικός εθνικιστής Μοχάμεντ Αλή Τζιννάχ, ηγέτης της "Μουσουλμανικής Ένωσης" της Ινδίας, προσθέτοντας στη λέξη το γράμμα Ι, προς διευκόλυνση της προφοράς της, παίρνοντας την τελική μορφή "ΠΑΚΙΣΤΑΝ" την οποία και έθεσε επίσημα ως αίτημα χώρας ανεξαρτησίας των Ινδών μουσουλμάνων προ και κατά τις επίσημες συνομιλίες του εκπροσώπου του Τσώρτσιλ, Στάφφορντ Κριππς τον Απρίλιο του 1942. Την ονομασία αυτή υιοθέτησαν στη συνέχεια και οι Άγγλοι στις περαιτέρω συζητήσεις τους για την ανεξαρτησία και διχοτόμηση της Ινδίας.