Χάρτης - Λόνγκγιαρμπιεν (Longyearbyen)

Λόνγκγιαρμπιεν (Longyearbyen)
Το Λόνγκγιαρμπιεν (νορβηγικά: Longyearbyen, ΔΦΑ: ˈlɔŋjiːrbyːən, Πόλη Λόνγκγιαρ), είναι ο μεγαλύτερος οικισμός και διοικητικό κέντρο του αρχιπελάγους Σβάλμπαρντ στη Νορβηγία. Τον Δεκέμβριο του 2015 είχε 2.144 κατοίκους. Βρίσκεται στην κοιλάδα Λόνγκγιαρ και στην ακτή του Αντβεντφιόρντεν, στον κόλπο του Ισφιόρντεν στη δυτική ακτή της Σπιτσβέργης. Από το 2002 το κοινοτικό συμβούλιο έχει πολλές από τις αρμοδιότητες ενός δήμου, όπως εγκαταστάσεις εκπαίδευσης, πολιτιστικές εγκαταστάσεις, πυροσβεστική, δρόμους και λιμάνια. Το χωριό είναι η έδρα του κυβερνήτη του Σβάλμπαρντ. Είναι ο βορειότερος οικισμός οποιουδήποτε είδους με περισσότερους από 1.000 μόνιμους κατοίκους.

Ήταν γνωστή ως πόλη Λόνγκγιαρ μέχρι το 1926, προς τιμήν του ιδρυτή της Τζον Μόνρο Λόνγκγιαρ το 1906, όταν η εταιρεία Άνθρακα της Αρκτικής ξεκίνησε διαδικασίες εξόρυξης άνθρακα. Οι εξορύξεις αργότερα -μετά το 1916- γίνονταν από τη Store Norske Spitsbergen Kulkompani (SNSK) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η πόλη καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς από το γερμανικό πολεμικό ναυτικό στις 8 Αυγούστου 1943, αλλά ξαναχτίστηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παραδοσιακά ήταν μια πόλη εταιρείας, αλλά οι πιο πολλές διαδικασίες εξορύξεων έχουν μετακινηθεί στη Σβεαγκρούβα από τη δεκαετία του 1990, ενώ η πόλη έχει δει μεγάλη άνοδο στον τουρισμό και έρευνα. Έχει κτήρια όπως το κέντρο του πανεπιστημίου στο Σβάλμπαρντ και τον δορυφορικό σταθμό του Σβάλμπαρντ. Εξυπηρετείται επίσης από το αεροδρόμιο των Σβάλμπαρντ και την εκκλησία των Σβάλμπαρντ.

Το καλοκαίρι του 1925 στο Λόνγκγιαρμπιεν. Το 1896 το Vesteraalens Dampskibsselskab ξεκίνησε περιοδείες στο Χοτελλνεσέτ. Για να φιλοξενήσει τους τουρίστες έχτισε ένα προκατασκευασμένο ξενοδοχείο, ωστόσο δεν ήταν κερδοφόρο και έκλεισε μετά τη σεζόν του 1897, αλλά δύο οικογένειες ξεχείμασαν την περίοδο 1898-99  Ο ταχυδρομικός φορέας της Νορβηγίας είχε ένα ταχυδρομείο στο Χοτελλνεσέτ την περίοδο 1897-99. Η πρώτη εμπορικά βιώσιμη εξόρυξη στο Σβάλμπαρντ έγινε από τον Σόρεν Ζακαριάσσεν το 1899. Το 1901, η εταιρεία Μπέργκεν-Σπιτσμπέργκεν-Κουλγκρούμπε ξεκίνησε εξόρυξη άνθρακα στο Αντβεντόπεν.

Το ορυχείο 2b ήταν εξορύσσεται από το 1938 έως το 1969 και σήμερα είναι μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς Ακολουθώντας οικονομικές δυσκολίες κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι εργασίες εξόρυξης αγοράστηκαν από τη Στόρε Νόρσκε, η οποία ενσωματώθηκε στο Όσλο στις 30 Νοεμβρίου 1916. Αυτό το έτος η SNSK έχτισε 5 νέους στρατώνες και ο ένας έγινε νοσοκομείο. Το SNSK εισήγαγε δικά του χαρτονομίσματα με έγκριση από τη Norges Bank, που αποτελείται εξ ολοκλήρου από τα τραπεζογραμμάτια στο ίδιο επίπεδο με τη νορβηγική κορώνα. Οι Αμερικάνοι έθαψαν τους νεκρούς τους στο Χοτελλνεσέτ. Το 1918 έντεκα άνθρωποι σκοτώθηκαν από την ισπανική γρίπη και ένα κοιμητήριο ιδρύθηκε στην πόλη. Δύο χρόνια αργότερα 26 άτομα σκοτώθηκαν σε έκρηξη σκόνης άνθρακα στο Ορυχείο 1, όπου μετά σταμάτησαν οι εξορύξεις σε αυτό το ορυχείο. Μετά η ηλεκτρική λειτουργία ξεκίνησε στο ορυχείο 2. Το ίδιο έτος το πρώτο φορτηγό παραδόθηκε για να χρησιμοποιηθεί στις εξορυκτικές εργασίας.

Η Εκκλησία της Νορβηγίας διόρισε τον Θόρλεϊφ Έστενσταντ ως πρώτο εφήμερο και δάσκαλο το 1920. Ένα σχολείο ιδρύθηκε από συνεργασία της εκκλησίας και του SNSK και είχε αρχικά οχτώ μαθητές. Η πρώτη εκκλησία των Σβάλμπαρντ άνοιξε στις 28 Αυγούστου 1921 και η εκκλησία και ο χώρος διαβάσματος της εκκλησίας χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο. Η πόλη Λόνγκγιαρ μετονομάστηκε σε Λόνγκγιαρμπιεν το 1926.

Ο παλιός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, κτήριο που επιβίωσε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το καλωδιακό κέντρο Το Σβάλμπαρντ έμεινε ανεπηρέαστο από τη γερμανική κατοχή της Νορβηγίας το 1940. Ωστόσο από το 1941 το αρχιπέλαγος απέκτησε στρατηγική σημασία στην προμήθεια των Συμμάχων και πηγή τους απολύτως αναγκαίου άνθρακα. Η εξόριστη νορβηγική κυβέρνηση απέρριψε μια Σοβιετο-Βρετανική κατοχή. Αντίθετα ο βρετανικός στρατός ξεκίνησε την επιχείρηση Πρόκληση για να εκκενώσει τη Σπιτσβέργη. Στις 29 Αυγούστου 1941 όλος ο πληθυσμός του Νι-Έλεσουντ εκκενώθηκε στο Λόνγκγιαρμπιεν και στις 3 Σεπτεμβρίου 765 άνθρωποι εκκένωσαν το Λόνγκγιαρμπιεν προς τη Σκωτία. Αργότερα και οι τελευταίοι 150 άνθρωποι εγκατέλειψαν την περιοχή. Καθώς η περιοχή είχε ερημώσει, μια μικρή γερμανική φρουρά εγκατάσταθηκε στο Αντβεντάλεν, κυρίως για να παρέχει μετεωρολογικά δεδομένα. Μετά τη βρετανική επιχείριση Φρίτχαμ, όπου επανέκτησαν τον έλεγχο του Μπάρεντσμπουργκ, οι γερμανικές δυνάμεις εγκατέλειψαν την περιοχή χωρίς μάχη.

Τον Σεπτέμβριο του 1943 η Kriegsmarine έστειλε δύο θωρηκτά, το Τίρπιτς και το Σάρνχορστ και εννέα αντιτορπιλικά να βομβαρδίσουν το Λόνγκγιαρμπιεν, το Μπάρεντσμπουργκ και το Γκρούμαντ. Μόνο τέσσερα κτήρια στο Λόνγκγιαρμπιεν διασώθηκαν: το νοσοκομείο, ο σταθμός ηλεκτρικού ρεύματος, ένα κτήριο γραφείου και μία οικία, συμπεριλαμβάνοντας το Σβέρντρουπμπιεν. Έμεινε ακατοίκητο μέχρι το τέλος του πολέμου και το πρώτο πλοίο από την ηπειρωτική χώρα έφυγε στις 27 Ιουνίου 1945.

 
Χάρτης - Λόνγκγιαρμπιεν (Longyearbyen)
Χάρτης
Longyearbyen-Area-To...
3636x2698
mappery.com
Longyearbyen-Area-To...
3636x2698
www.mappery.com
Svalbard_topo_map.pn...
2000x2032
wikitravel.org
svalbard_map.jpg
1574x2225
www.iopan.gda.pl
svalbard_map.jpg
1574x2225
www.jbiggs.com
mapCoal.jpg
1744x1485
www.numismondo.net
mapCoal.jpg
1485x1744
numismondo.net
svalbard-map.jpg
1304x1104
arcticecon.files.wor...
Bjornoya_map.png
892x1257
upload.wikimedia.org
Svalbard-Physical-Ma...
1024x1024
www.mappery.com
karte-1-989.gif
1000x1035
www.welt-atlas.de
svalbardmap.jpg
960x960
www.wildearth-travel...
svalbard-map-4.jpg
960x960
www.russia.no
Mappa_Longyearbyen_S...
1024x719
i276.photobucket.com
Mappa_LYB1.jpg
1024x686
i276.photobucket.com
2007-09-autocams%2B....
960x720
www.skred-svalbard.n...
map2.jpg
800x733
geography.exeter.ac....
1730_w.gif
700x706
www.vacationstogo.co...
voyage_7314_0.jpg
700x691
www.polarcruises.com
spits-explorer.jpg
700x644
www.polarcruises.com
Χώρα - Σβάλμπαρντ και Γιαν Μαγιέν


Νομισματική μονάδα / Γλώσσα  
ISO Γλώσσα
NO Νορβηγική γλώσσα (Norwegian language)
RU Ρωσική γλώσσα (Russian language)
Γειτονιά - Χώρα