Σημαία του Κουβέιτ
Η σημαία του Κουβέιτ καθιερώθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1961 και η επίσημη έπαρσή της έγινε στις 4 Νοεμβρίου 1961.
Ο συμβολισμός των χρωμάτων προήλθε από ποίημα του Σαφί αλ- Ντίν αλ- Χαλί (Safie Al-Deen Al-Hali):
Ειδικοί κανόνες ορίζουν ρητά τον τρόπο έπαρσης:
Το 2005, η σημαία έγινε το σχέδιο για το μεγαλύτερο χαρταετό στον κόσμο (το ρεκόρ δεν έχει ακόμα καταρριφθεί), 1019 τετραγωνικών μέτρων σε μέγεθος.
Δημιουργήθηκε στη Νέα Ζηλανδία και το επίσημο πέταγμά του έγινε στο Κουβέιτ.
Ο συμβολισμός των χρωμάτων προήλθε από ποίημα του Σαφί αλ- Ντίν αλ- Χαλί (Safie Al-Deen Al-Hali):
Ειδικοί κανόνες ορίζουν ρητά τον τρόπο έπαρσης:
Το 2005, η σημαία έγινε το σχέδιο για το μεγαλύτερο χαρταετό στον κόσμο (το ρεκόρ δεν έχει ακόμα καταρριφθεί), 1019 τετραγωνικών μέτρων σε μέγεθος.
Δημιουργήθηκε στη Νέα Ζηλανδία και το επίσημο πέταγμά του έγινε στο Κουβέιτ.
Εθνική σημαία
Χώρα - Κουβέιτ
Warning: getimagesize(/Image/Map/MP285570.gif): failed to open stream: No such file or directory in /home/mapnlee7/public_html/MAPNALL/article.php on line 532
Το εμιράτο του Κουβέιτ βρισκόταν υπό βρετανική κηδεμονία ως το 1961. Στις 19 Ιουνίου του 1961 η Μεγάλη Βρετανία και το Κουβέιτ υπέγραψαν σύμφωνο «φιλίας και στενής συνεργασίας» με το οποίο τέθηκε τέρμα στο καθεστώς της βρετανικής κυριαρχίας που ίσχυε βάσει της συμφωνίας του 1899, διασφαλίστηκαν, όμως, τα βρετανικά συμφέροντα στην πλούσια, σε πετρέλαιο, μοναρχία του Κόλπου. Έξι ημέρες αργότερα ο πρωθυπουργός και ισχυρός άνδρας του Ιράκ, στρατηγός Κασέμ, σε επίσημη ανακοίνωσή του περιέγραψε το Κουβέιτ ως «αναπόσπαστο τμήμα του Ιράκ» με το επιχείρημα ότι επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας το κρατίδιο ανήκε διοικητικά στην επαρχία της Βασόρας και ότι με την ιδιότητα αυτή το είχε αναγνωρίσει και η Μεγάλη Βρετανία το 1899. Την επομένη, μνημόνιο στο οποίο υπογραμμιζόταν ότι «η διεκδίκηση του Κουβέιτ από το Ιράκ τεκμηριώνεται από την Ιστορία», διανεμήθηκε σε όλες τις διπλωματικές αντιπροσωπείες στη Βαγδάτη και στις 30 Ιουνίου του 1961 ο εμίρης του Κουβέιτ Αμπντουλάχ αλ Σαλέμ αλ Σαμπάχ, επικαλούμενος κινήσεις ιρακινών στρατευμάτων στην περιοχή της Βασόρας, ζήτησε τη βοήθεια της Μεγάλης Βρετανίας. Την 1η Ιουλίου έφτασαν στο Κουβέιτ 600 πεζοναύτες του αεροπλανοφόρου Bulwark και αερομεταφερόμενες δυνάμεις.