Χάρτης - Κόχτλα-Γιέρβε (Kohtla-Järve linn)

Η Κόχτλα-Γιέρβε είναι πόλη και δήμος στην βορειοανατολική Εσθονία. Η πόλη ιδρύθηκε το 1924 και ενσωματώθηκε ως πόλη το 1946. Η πόλη είναι ιδιαίτερα βιομηχανική. Είναι πόλη επεξεργασίας σχιστολιθικού πετρελαίου και μεγάλος παραγωγός πετρελαϊκών προϊόντων. Η πόλη είναι επίσης πολυπολιτισμική: περιέχει άτομα που ανήκουν σε πάνω 40 εθνότητες. Μόνο το 21% του πληθυσμού είναι Εσθονοί. Η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Ρώσοι. Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη στην Εσθονία, αν και το 1979 ήταν τρίτη και τέταρτη το 1989. Το 2020 είχε 33.197 κατοίκους.

Ο δήμος Κόχτλα-Γιέρβε έχει ένα ασυνήθιστο σχήμα καθώς αποτελείται από διάφορα ασυνεχή τμήματα. Τα δύο κύρια μέρη, Γιέρβε (κυρίως Κόχτλα-Γιέρβε) και Άχτμε, με 20.000 κατοίκους έκαστος, απέχουν περίπου 10 χιλιόμετρα. Αρκετοί άλλοι οικισμοί στα βορειοανατολικά του νομού Ίντα-Βίρου, που συνδέονται με την εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου, ανήκουν στην περιοχή της Κόχτλας-Γιέρβε. Στη σοβιετική εποχή, η πόλη Γιόχβι επίσης ανήκε στο Κόχτλα-Γιέρβε.

Η ιστορία της πόλης συνδέεται στενά με την ιστορία της εξόρυξης σχιστολιθικού πετρελαίου – το κύριο ορυκτό της Εσθονίας.

Μνημείο για την έναρξη της βιομηχανικής εξόρυξης σχιστολιθικού πετρελαίου Οι ντόπιοι γνώριζαν την εύφλεκτη ικανότητα του σχιστολιθικού πετρελαίου από την αρχαιότητα, αλλά η βιομηχανική εξόρυξή του στην Εσθονία άρχισε μόλις τον 20ό αιώνα. Το 1916, έρευνες έδειξαν ότι το σχιστολιθικό πετρέλαιο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τόσο ως καύσιμο όσο και ως πρώτη ύλη για τη χημική βιομηχανία και η εξόρυξη ξεκίνησε κοντά στο χωριό Γιέρβε. Το 1919 ιδρύθηκε η Κρατική Βιομηχανική Εταιρεία Σχιστολιθκού Πετρελάιου και η εξόρυξη επεκτάθηκε. Οι οικισμοί για τους εργαζόμενους άρχισαν να κτίζονται δίπλα στα ορυχεία. Το 1924 το εργοστάσιο επεξεργασίας σχιστολιθικού πετρελαίου χτίστηκε κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Κόχτλα. Ο κοντινός οικισμός Κόχτλα-Γιέρβε άρχισε να αυξάνεται.

Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η αξία του εσθονικού σχιστολιθικού πετρελαίου αυξήθηκε. Οι Γερμανοί, που κατέλαβαν την Εσθονία, τη θεωρούσαν σημαντική πηγή καυσίμων. Ωστόσο, απέτυχαν να ξεκινήσουν την εξόρυξη πλήρους κλίμακας.

Μετά τον πόλεμο, ο επόμενος κατακτητής της Εσθονίας, η Σοβιετική Ένωση, απαιτούσε συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες σχιστολιθικού για τις βιομηχανίες της και η εξόρυξη αυξήθηκε. Η Κόχτλα-Γιέρβε, ως κύριος οικισμός στην περιοχή εξόρυξης, έλαβε το καθεστώς πόλης στις 15 Ιουνίου 1946. Από τότε, κατά τα επόμενα είκοσι χρόνια, υπήρξε μια διαδικασία διοικητικής συγχώνευσης γειτονικών οικισμών εντός των ορίων της Κόχτλα-Γιέρβε. Το 1949 προστέθηκαν η Κόχτλα και το Κούκρουσε, το 1960 προστέθηκαν το Γιόχβι, το Άχτμε και η Σόμπα. Το 1964 ενσωματώθηκε το Κιβιόλι και οι περιοχές Όρου, Πύσσι και Βιιβικόννα. Το Κόχτλα-Γιέρβε επεκτάθηκε πολύ και έγινε πόλη με μοναδική διάταξη, καθώς τα μέρη της ήταν διασκορπισμένα μεταξύ των δασών, των αγροτικών περιοχών και των ορυχείων σχιστολιθικού πετρελαίου. Ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά κύριο λόγο από την εισροή μεταναστών από άλλα μέρη της Σοβιετικής Ένωσης, φτάνοντας τους 90.000 κατοίκους το 1980 με τους ενσωματωμένους οικισμούς.

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την επανάκτηση της ανεξαρτησίας της Εσθονίας το 1991, ο αριθμός των επαρχιών της πόλης μειώθηκε, καθώς το Γιόχβι, το Κιβιόλι και το Πύσσι έγιναν ξεχωριστές πόλεις. Ο όγκος της εξόρυξης και επεξεργασίας σχιστολιθικού πετρελαίου μειώθηκε δραματικά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Πολλοί πολίτες του Κόχτλα-Γιέρβε έφυγαν για το Ταλίν ή τη Ρωσία, λόγω της υψηλής ανεργίας στον νομό Ίντα-Βίρου.