Michoacán de Ocampo (Purépecha: P'urhépecherio, Nahuatl: Michhuahcan, Mazahua: Xanxkua) is een van de 31 staten van Mexico. Michoacán heeft een oppervlakte van 59.864 km² en 4.748.846 inwoners (2020). De hoofdstad van de staat is Morelia. Andere steden in Michoacán zijn Lázaro Cárdenas, Pátzcuaro, Puruándiro, Uruapan en Zamora. Michoacán grenst in het westen aan Colima en Jalisco, aan Guanajuato en Querétaro in het noorden, México in het oosten, Guerrero in het zuidoosten en aan de Grote Oceaan in het zuiden.
Michoacán is een gebied dat gekenmerkt wordt door tektonische activiteit. Het ligt op de grens van de Noord-Amerikaanse Plaat met de Cocosplaat en daardoor komen er regelmatig aardbevingen voor. Bergen en vulkanen kenmerken het grootste deel van Michoacans geografie. De staat bevindt zich aan de westelijke uitlopers van de Trans-Mexicaanse Vulkanengordel en de Zuidelijke Sierra Madre. De bevolking concentreert zich in de Taraskische Hoogvlakte in het noorden van de staat, waarin zich bovendien een aantal grote meren bevinden, waaronder het Cuitzeomeer, het Pátzcuaromeer en het Chapalameer. Het hoogste punt is met 3840 meter de vulkaan Tancítaro. Andere bekende vulkanen zijn El Jorullo en vooral de Paricutín. De grootste rivieren zijn de Río Lerma in het noorden, de Río Cuapititzio en de Río Balsas die de grens met Guerrero vormt. Het Presa Infiernillo, een stuwmeer in de Balsas, is het grootste meer van de staat. Zestig procent van het oppervlak is bedekt met bos.
Michoacán geldt qua natuurschoon als een van de mooiste staten van het land. De bergachtige regio in het uiterste oosten van Michoacán, ten noorden van Zitácuaro, is wereldberoemd als reservaat van de monarchvlinders en UNESCO werelderfgoed als Biosfeerreservaat van de monarchvlinder. Het klimaat is gematigd in de bergen en op de hoogvlaktes en tropisch aan de kust.
