Mapa - Ibo (wyspa) (Concelho do Ibo)

Ibo (port. Ilha de Ibo) – wyspa u wybrzeży kontynentu afrykańskiego, w północnej części Republiki Mozambiku.

Kolonizatorzy portugalscy mieli duże problemy z obejmowaniem terenów w głębi lądu, w związku z czym zadowalali się zakładaniem osad na wybrzeżu i wyspach Mozambiku. Przez pewien czas wczesnej kolonizacji Ibo była drugim co do wielkości osiedlem europejskim w portugalskiej Afryce Wschodniej, zarządzanym z Goa.

Strategicznie położona wyspa umożliwiała kontrolę handlu z Arabami w regionie. Świadome tej sytuacji, inne kraje europejskie (Holandia, Francja), kilkakrotnie próbowały podbić wyspę. Dlatego w 1791 ukończono tu budowę dużego fortu.

Wyspa, będąca stolicą władz samorządowych od 1764 oraz głównym portem kabotażowym, była zamieszkana przez ludność napływową (chińską, arabską, europejską, portugalską ), mieszaną kulturowo, o sposobie życia i sytuacji społecznej bardzo różnej od tej, która mieszkała na lądzie. Stanowiła główny bastion portugalskiej obecności kolonialnej w Mozambiku, o czym świadczą forty São João Baptista (1789-1794) oraz São José (1764) i Santo António (1818), które broniły wyspy przed atakami francuskimi.

Ze względu na niesprzyjające warunki naturalne, osadnictwo ludzkie miało miejsce tylko na około 30% terytorium wyspy, obejmującego część miejską, składającą się z Vila do Ibo, osady założonej w 1761.