Χάρτης - Κουβέιτ (State of Kuwait)

Σημαία του Κουβέιτ

Το Κράτος του Κουβέιτ (αραβικά: دولة الكويت ,dawlat al-Kuwayt) είναι μια μικρή συνταγματική μοναρχία στην ακτή του Περσικού Κόλπου, που συνορεύει με τη Σαουδική Αραβία στο νότο και το Ιράκ στο βορρά. Το όνομα είναι υποκοριστικό μιας αραβικής λέξης που σημαίνει «το φρούριο που χτίζεται κοντά στο ύδωρ». Έχει έκταση 17.820 τ.χλμ. και πληθυσμό 4.216.900 κατοίκων (129η στον κόσμο), σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Η πρωτεύουσα της χώρας είναι η Πόλη του Κουβέιτ. Το Κουβέιτ έγινε ανεξάρτητο από το Ηνωμένο Βασίλειο στις 19 Ιουνίου του 1961. Εθνική εορτή είναι στις 25 Φεβρουαρίου.

Το εμιράτο του Κουβέιτ βρισκόταν υπό βρετανική κηδεμονία ως το 1961. Στις 19 Ιουνίου του 1961 η Μεγάλη Βρετανία και το Κουβέιτ υπέγραψαν σύμφωνο «φιλίας και στενής συνεργασίας» με το οποίο τέθηκε τέρμα στο καθεστώς της βρετανικής κυριαρχίας που ίσχυε βάσει της συμφωνίας του 1899, διασφαλίστηκαν, όμως, τα βρετανικά συμφέροντα στην πλούσια, σε πετρέλαιο, μοναρχία του Κόλπου. Έξι ημέρες αργότερα ο πρωθυπουργός και ισχυρός άνδρας του Ιράκ, στρατηγός Κασέμ, σε επίσημη ανακοίνωσή του περιέγραψε το Κουβέιτ ως «αναπόσπαστο τμήμα του Ιράκ» με το επιχείρημα ότι επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας το κρατίδιο ανήκε διοικητικά στην επαρχία της Βασόρας και ότι με την ιδιότητα αυτή το είχε αναγνωρίσει και η Μεγάλη Βρετανία το 1899. Την επομένη, μνημόνιο στο οποίο υπογραμμιζόταν ότι «η διεκδίκηση του Κουβέιτ από το Ιράκ τεκμηριώνεται από την Ιστορία», διανεμήθηκε σε όλες τις διπλωματικές αντιπροσωπείες στη Βαγδάτη και στις 30 Ιουνίου του 1961 ο εμίρης του Κουβέιτ Αμπντουλάχ αλ Σαλέμ αλ Σαμπάχ, επικαλούμενος κινήσεις ιρακινών στρατευμάτων στην περιοχή της Βασόρας, ζήτησε τη βοήθεια της Μεγάλης Βρετανίας. Την 1η Ιουλίου έφτασαν στο Κουβέιτ 600 πεζοναύτες του αεροπλανοφόρου Bulwark και αερομεταφερόμενες δυνάμεις.

Στις 7 Ιουλίου του 1961, βρετανικά και κουβεϊτιανά στρατεύματα τέθηκαν υπό ενιαία διοίκηση ενώ άρχισαν να φτάνουν σαουδαραβικές ενισχύσεις. Οι ιρακινές διεκδικήσεις δεν βρήκαν μεν ανταπόκριση στον αραβικό κόσμο, τις πρώτες όμως ημέρες των κινητοποιήσεων η αγωνία του πληθυσμού ήταν έντονη. Οι κάτοικοι προσπαθούσαν να πληροφορηθούν τα τεκταινόμενα από τον Τύπο και εκδήλωναν την αντίθεσή τους προς το Ιράκ με πορείες διαμαρτυρίας. Ενώ στο Συμβούλιο Ασφαλείας Ηνωμένων Εθνών το βρετανικό ψήφισμα της 2ας Ιουλίου περί «κατάστασης επικίνδυνης για τη διεθνή ειρήνη» απορρίφθηκε με σοβιετικό βέτο, τα βρετανικά στρατεύματα πήραν θέση στην έρημο και συνεχίστηκε πυρετωδώς η οργάνωση παλλαϊκής άμυνας. Τελικώς ο στρατηγός Κασέμ υπαναχώρησε και στις 19 Οκτωβρίου ολοκληρώθηκε η αντικατάσταση των βρετανικών στρατευμάτων από δυνάμεις του Αραβικού Συνδέσμου.

Το 1990 το Κουβέιτ κατελήφθη από το Ιράκ, αλλά απελευθερώθηκε μέσα σε λιγότερο από έξι μήνες από στρατεύματα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με τη συμμετοχή των περισσοτέρων κρατών του δυτικού και αραβικού κόσμου.

Σήμερα το Κουβέιτ είναι ένα μικρό αραβικό κράτος με πλούσια αποθέματα πετρελαίου (σχεδόν 100 δισ. βαρέλια, δηλαδή το 10% των παγκόσμιων αποθεμάτων). Χάρη στον πετρελαϊκό του πλούτο, κατέχει σημαντική θέση ανάμεσα στα κράτη του Περσικού Κόλπου και του αραβικού κόσμου γενικότερα. Η δυναστεία αλ-Σαμπάχ κατέχει την εξουσία από το 1756.