Το Σαιν-Πιερ και Μικελόν ή «Άγιος Πέτρος και Μικελόν» ή «Νήσοι Αγίου Πέτρου και Μιχαήλ», (γαλλικά: Saint-Pierre-et-Miquelon) είναι σύμπλεγμα νησίδων στο Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, συνολικής έκτασης 242 τ.χλμ., που ανήκουν και αποτελούν γαλλική εδαφική επικράτεια από το 1763, επίσημα από το 1985. Οι νήσοι αυτές βρίσκονται σε απόσταση 9 περίπου ναυτικών μιλίων νότια από την Νέα Γη.
Πρωτεύουσα είναι το Σαιν-Πιερ (πόλη-λιμένας) στην ομώνυμη νήσο όπου κατοικεί περίπου το 90% του συνολικού πληθυσμού του συμπλέγματος. Ο συνολικός πληθυσμός (κατατάσσεται 234η) των νησίδων αυτών σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις του 2016 ήταν 6.008, που θεωρούνται Γάλλοι υπήκοοι, ομιλούν την γαλλική γλώσσα και είναι Ρωμαιοκαθολικοί στο θρήσκευμα. Εξουσία ασκεί τοπική 19μελής Κυβέρνηση 5ετούς θητείας.
Τα νησιά αυτά θεωρείται ότι πρώτος τα ανακάλυψε ο Πορτογάλος εξερευνητής Joao Alvares Fagundes το 1520. Το 1604 καταλήφθηκε από Γάλλους μάλλον αλιείς και στον επακολουθήσαντα νικηφόρο βρετανικό πόλεμο της Βασίλισσας Άννας η Γαλλία τα εκχώρησε στην Αγγλία. Όμως με την Συνθήκη των Παρισίων (1763) επανήλθαν στη Γαλλία. Τριάντα χρόνια αργότερα κατά την Γαλλική Επανάσταση επανήλθαν στην Αγγλία για να επανέλθουν στη Γαλλία με την Συνθήκη των Παρισίων (1814). Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στρατιωτική μονάδα των Ελεύθερων Γάλλων, Γάλλων στρατιωτών υπό την ηγεσία του στρατηγού Σαρλ Ντε Γκωλ κατέλαβε και επίσημα τα νησιά.
Το 1976 ο Καναδάς επεξέτεινε την οικονομική ζώνη των χωρικών του υδάτων με συνέπεια τον αλιευτικό αποκλεισμό των νήσων. Το 1985 η Γαλλία αναγνώρισε τις νήσους ως συνέχεια του εδάφους της καθώς και ως έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερχόμενη στη συνέχεια σε συμβιβασμό με τον Καναδά ως προς την έκταση της οικονομικής ζώνης που δεν είναι άλλη από την αλιευτική.
