Βιρμανική γλώσσα

Βιρμανική γλώσσα
Η Βιρμανική γλώσσα (Βιρμανικά: မြန်မာဘာသာ, mranmabhasa, ΔΦΑ: [mjəmà bada] ) είναι Σινοθιβετιανή γλώσσα που ομιλείται στη Μιανμάρ όπου είναι επίσημη γλώσσα και γλώσσα του Βιρμανικού λαού, τη κύρια εθνική ομάδα της χώρας. Το σύνταγμα της Μιανμάρ αναγνωρίζει επίσημα το αγγλικό όνομα της γλώσσας ως γλώσσα Μιανμάρ. Το 2007 ομιλούταν ως πρώτη γλώσσα από 33 εκατομμύρια άτομα, κυρίως Βιρμανοί και σχετιζόμενες εθνοτικές ομάδες, και ως δεύτερη γλώσσα από 10 εκατ. άτομα, ιδιαίτερα στις εθνοτικές μειονότητες της Μιανμάρ και τις γειτονικές χώρες.

Είναι τονική γλώσσα και σε μεγάλο βαθμό μονοσύλλαβη και αναλυτική. Η σειρά των λέξεων είναι υποκείμενο–αντικείμενο–ρήμα. Είναι μέλος της Λολο-Βιρμανικής ομάδας της Σινοθιβετιανής γλωσσικής οικογένειας. Το Βιρμανικό αλφάβητο προέρχεται από ένα Βραχμικό αλφάβητο, ή το Καντάμπα ή Παλλάβα.

Τα βιρμανικά ανήκουν στο Νότιο Βιρμανικό κλάδο των Σινοθιβετιανών γλωσσών. Είναι η πιο ευρέως ομιλούμενη γλώσσα των μη σινιτικών Σινοθιβετιανών γλωσσών. Ήταν η πέμπτη σινοθιβετιανή γλώσσα που ανέπτυξε αλφάβητο, μετά τους Κινεζικούς χαρακτήρες, το αλφάβητο Πιου, το Θιβετιανό αλφάβητο και το αλφάβητο Τανγκούτ.

Χώρα
  • Μιανμάρ
    Η Μιανμάρ (και πριν το 1989 Βιρμανία ή Μπούρμα) είναι μεγάλη χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας με έκταση 676.578 τ.χλμ. και πληθυσμό 55.294.979 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021. Συνορεύει με την Κίνα προς βορρά, το Λάος στα ανατολικά, την Ταϊλάνδη στα νοτιοανατολικά, το Μπανγκλαντές δυτικά και την Ινδία στα βορειοδυτικά. Νότια υπάρχει η Θάλασσα του Ανταμάν εντός του Κόλπου της Βεγγάλης βορειοδυτικά. Το ένα τρίτο της συνολικής περιμέτρου της Μιανμάρ, μήκους 1.930 χιλιομέτρων, σχηματίζει μια συνεχόμενη ακτογραμμή.

    Η Μιανμάρ απέκτησε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο στις 4 Ιανουαρίου 1948 ως «Ένωση της Βιρμανίας». Μετονομάστηκε σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ένωσης της Βιρμανίας» στις 4 Ιανουαρίου 1974, πριν ονομαστεί πάλι «Ένωση της Βιρμανίας» στις 23 Σεπτεμβρίου 1988. Στις 18 Ιουνίου 1989, το Κρατικό Συμβούλιο Αποκατάστασης του Νόμου και της Τάξης μετονόμασε το κράτος σε «Ένωση του Μιανμάρ».