Λαοτινή γλώσσα

Λαοτινή γλώσσα
Η Λαοτινή γλώσσα ή αλλιώς γλώσσα Λάος είναι μια τονική γλώσσα και ανήκει στη γλωσσική ομάδα Τάι-Καντάι. Είναι η επίσημη γλώσσα του Λάος και ομιλείται επίσης στα βορειοανατολικά της Ταϊλάνδης όπου εκεί την αποκαλούν γλώσσα Ισάν. Γράφεται με δικό της αλφάβητο που ανήκει στο σύστημα γραφής αμπουγκίντα (abugida, το φωνήεν γράφεται μαζί με το σύμφωνο ενιαία ως ένα σύμβολο). Είναι πολύ όμοια με τη γλώσσα Τάι και μοιράζονται το περισσότερο βασικό τους λεξιλόγιο αλλά διαφορές σε βασικές λέξεις κάνουν τους ομιλητές να μην μπορούν εύκολα να συνεννοηθούν.

Λόγω του Βουδισμού, η γλώσσα Πάλι έχει συνεισφέρει πολλούς όρους ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη θρησκεία και σε συζητήσεις με το μοναστικό τάγμα Σάνγκα (Sangha). Η επίσημη γραφή έχει πιο πολλές λέξεις δάνεια κυρίως από όρους των γλωσσών Πάλι και Σανσκριτικά. Οι περισσότερες λέξεις είναι μονοσύλλαβες.

Οι ειδικοί διαφωνούν στον αριθμό και τη φύση των τόνων της Λαοτινής γλώσσας σε διάφορες διαλέκτους της. Σύμφωνα με μερικούς ειδικούς οι περισσότερες διάλεκτοι έχουν έξι τόνους ενώ η Λουάνγκ Πραμπάνγκ (Luang Prabang) πέντε τόνους.

Κατηγορία:Γλώσσες του Λάος Κατηγορία:Γλώσσες της Ταϊλάνδης Κατηγορία:Τάι-Καντάι γλώσσες

Χώρα
  • Λάος
    Η Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος είναι περίκλειστο κράτος, το οποίο βρίσκεται στη Νοτιοανατολική Ασία και έχει τροπικό κλίμα. Συνορεύει με την Κίνα και τη Μιανμάρ στα βορειοδυτικά, την Ταϊλάνδη στα δυτικά, την Καμπότζη στα νότια και το Βιετνάμ στα ανατολικά. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι η Βιεντιάν. Επίσημη γλώσσα είναι η Λαοτινή. Έχει έκταση 236.800 τετρ. χλμ. και πληθυσμό, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021, 7.338.000 κατοίκους.

    Η σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος εντοπίζει την ιστορική και πολιτισμική της ταυτότητα στο βασίλειο του Λαν Σανγκ Χομ Χάο (Βασίλειο Ενός Εκατομμυρίου Ελεφάντων κάτω από τη Λευκή Ομπρέλα), που υπήρχε για τέσσερις αιώνες ως ένα από τα μεγαλύτερα βασίλεια στη Νοτιοανατολική Ασία. Λόγω της κεντρικής γεωγραφικής θέσης του Λαν Σανγκ στη Νοτιοανατολική Ασία, το βασίλειο μπόρεσε να γίνει δημοφιλές κέντρο για το χερσαίο εμπόριο, καθώς έγινε πλούσιο οικονομικά και πολιτισμικά.