Σημαία του Μπαρμπάντος

Η σημαία του Μπαρμπάντος καθιερώθηκε επίσημα την πρώτη ημέρα της ανεξαρτησίας της χώρας, στις 30 Νοεμβρίου του 1966.

Αποτελείται από τρεις κάθετες λωρίδες.

Στο μέσο της χρυσής λωρίδας βρίσκεται μια τρίαινα.

Η τρίαινα συμβολίζει την ανεξαρτησία της χώρας.

Οι λωρίδες που έχουν βαθύ γαλάζιο χρώμα, συμβολίζουν τον ωκεανό και τον ουρανό.

Warning: getimagesize(/Image/Map/MP3374084.gif): failed to open stream: No such file or directory in /home/mapnlee7/public_html/MAPNALL/article.php on line 532
Το Μπαρμπάντος (αγγλικά: Barbados, ) είναι νησιωτική χώρα. Έχει έκταση 430 τ.χλμ. και πληθυσμό 269.806, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2021. Πρωτεύουσα είναι η Μπρίτζταουν. Πολίτευμα της χώρας είναι η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και αρχηγός του Κράτους είναι η Πρόεδρος που είναι σήμερα η Σάντρα Μέισον. Το 2018 η Μία Μότλεϊ ανέλαβε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός. Είναι ανεξάρτητο κράτος από τις 30 Νοεμβρίου του 1966. Στις 30 Νοεμβρίου 2021 ανακηρύχθηκε Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Κατοικήθηκε από ανθρώπους του Καλινάγκο από τον 13ο αιώνα, και προηγουμένως από άλλους ιθαγενείς Αμερικανούς. Ισπανοί ναυτικοί κατέλαβαν το Μπαρμπάντος στα τέλη του 15ου αιώνα και το διεκδίκησαν. Η Πορτογαλική Αυτοκρατορία διεκδίκησε το νησί μεταξύ 1532 και 1536, αλλά αργότερα, το 1620 το εγκατέλειψε. Ένα αγγλικό πλοίο, το Olive Blossom, έφτασε στο Μπαρμπάντος στις 14 Μαΐου 1625 και οι άνδρες του κατέλαβαν το νησί. Το 1627, οι πρώτοι μόνιμοι άποικοι έφτασαν από την Αγγλία και το Μπαρμπάντος έγινε αγγλική και αργότερα βρετανική αποικία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η αποικία λειτουργούσε με οικονομία φυτειών, βασιζόμενη στην εργασία των σκλάβων Αφρικανών που δούλευαν στις φυτείες του νησιού. Οι σκληρές συνθήκες εργασίας των σκλάβων είχαν ως αποτέλεσμα αρκετές σχεδιασμένες εξεγέρσεις σκλάβων, η μεγαλύτερη από τις οποίες ήταν η εξέγερση του Μπούσα το 1816 που κατεπνίγη από τους Βρετανούς. Το δουλεμπόριο στο νησί συνεχίστηκε έως ότου τέθηκε εκτός νόμου από τον Νόμο για το Εμπόριο Σκλάβων του 1807, με την τελική χειραφέτηση του σκλαβωμένου πληθυσμού στο Μπαρμπάντος να λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο πέντε ετών μετά τον Νόμο κατάργησης της δουλείας του 1833.