Χάρτης - Αϊντιντζίκ (Aydıncık)

Το Αϊντιντζίκ είναι πόλη και περιοχή της επαρχίας Μερσίνης στις ακτές της Μεσογείου της Τουρκίας, 173 χιλιόμετρα από τη Μερσίνα και 325 χιλιόμετρα από την Αττάλεια.

Το Αϊντιντζίκ έχει επίσης ονομαστεί στα αρμενικά Կելենդերիդա, και Gilindire, από την Ελληνική ονομασία Κελένδερις.

Αυτή η απομακρυσμένη ακτογραμμή είναι ως επί το πλείστον παρθένα και έχει μήκος 38 χιλιόμετρα, συμπεριλαμβανομένης μιας αμμώδους παραλίας. Η πόλη του Αϊντιντζίκ απλώνεται κατά μήκος της ακτής κοντά σε ένα μικρό σημείο, το Σαντζάκ Μπουρνού.

Το Αϊντιντζίκ είναι η τοποθεσία της αρχαίας Ελληνικής πόλης Κελένδερις, ένα λιμάνι και φρούριο στην αρχαία Κιλικία και αργότερα στην Ισαυρία. Ήταν ένα από τα καλύτερα λιμάνια αυτής της ακτής στην αρχαιότητα και επίσης πολύ ισχυρή αμυντική θέση. Ο Αρτεμίδωρος, μαζί με άλλους γεωγράφους, θεώρησαν αυτόν τον τόπο ως την αρχή της Κιλικίας. Πρέπει να υπήρχε παλαιότερος οικισμός, που χρονολογείται από τους Χετταίους και τους Ασσύριους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει αποκαλυφθεί κανένα στοιχείο.

Σύμφωνα με το μύθο, η πόλη ιδρύθηκε από τον Σάνδοκο, εγγονό του Φαέθωνα, ο οποίος μετανάστευσε εδώ από τη Συρία. Παντρεύτηκε τη Φαρνάκη, την πριγκίπισσα της Υρίας. Ο γιος τους Κινύρας ίδρυσε την Πάφο. Οι ιστορικοί ανέφεραν ότι η πόλη ήταν όντως φοινικικός οικισμός, που αργότερα επεκτάθηκε από μια ιωνική αποικία από τη Σάμο. Οι ανασκαφές που έγιναν από το 1986 έχουν αποκαλύψει ευρήματα, που χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα π.Χ., όταν έφτασαν οι Σάμιοι.

Η πόλη άκμασε κατά τον 4ο και 5ο αιώνα π.Χ. Ήταν μια στάση στις ναυτιλιακές διαδρομές μεταξύ του Αιγαίου στα δυτικά, της Κύπρου στα νότια και της Συρίας στα ανατολικά. Στη δεκαετία του 450 π.Χ. οι στόλοι της Αθήνας πέρασαν στο δρόμο τους, για να υποστηρίξουν τις εξεγέρσεις κατά της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας στην Κύπρο και την Αίγυπτο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Κελένδερις έγινε η πιο ανατολική πόλη, που απέτισε φόρο τιμής στη Δηλιακή ένωση υπό την ηγεσία των Αθηναίων. Οι πληρωμές έγιναν μόνο από το 460 π.Χ. έως το 454 π.Χ. προτού η Αθήνα εγκαταλείψει και τις δύο εκστρατείες και αποδεχτεί μια ειρηνευτική συμφωνία, που άφησε την Κελένδερις στο Βασίλειο της Κιλικίας, που είχε συμμαχήσει με τους Αχαιμενίδες.

Κατά την ελληνιστική εποχή (1ος αιώνας π.Χ.) η Κελένδερις ήταν σε πολιτικό συνασπισμό με το βασίλειο των Πτολεμαίων της Αιγύπτου και αντιμετώπιζε σοβαρές δυσκολίες από την πειρατεία. Αυτό το πρόβλημα παρέμεινε έως ότου η Αρχαία Ρώμη ανέλαβε στρατιωτικές ενέργειες κατά των πειρατών και η Κελένδερις απολάμβανε μια δεύτερη περίοδο πλούτου καθώς οι Ρωμαίοι εξασφάλιζαν τους εμπορικούς δρόμους της Μεσογείου. Έφτιαξαν μια πόλη γύρω από το λιμάνι με βίλες, παλάτια, υδρευτικά και λουτρά. Κατά τον Μεσαίωνα, το μεγαλείο παρέμεινε καθώς η πόλη ελεγχόταν από το Βυζάντιο και τον 11ο αιώνα οι Αρμένιοι.

Το 1228, το κάστρο Κελένδερις καταλήφθηκε από τους Αρμένιους από το μπεϊλίκι Καραμάνογλου και η ακτή εποικίστηκε από Τούρκους. Το όνομα της πόλης μεταλλάχθηκε σε Gilindere και συνέχισε να είναι σημαντικό λιμάνι μεταξύ Ανατολίας και Κύπρου μέχρι τις αρχές του εικοστού αιώνα. Μετονομάστηκε σε Αϊντιντζίκ το 1965.