Χάρτης - Επαρχία Μπενγκέλα (Benguela)

Η Μπενγκέλα (Benguela, Ουμπούντου: Luombaka Volupale) είναι επαρχία της Ανγκόλας, που βρίσκεται στα δυτικά της χώρας. Βρίσκεται στον Ατλαντικό Ωκεανό και συνορεύει με τις επαρχίες Κουάνζα Σουλ, Ναμίμπε, Ουίλα και Χουάμπο. Η επαρχία έχει έκταση 39.826 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πρωτεύουσά της είναι η Μπενγκέλα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2014, υπήρχαν 2.231.385 κάτοικοι στην επαρχία. Ο σημερινός κυβερνήτης της επαρχίας είναι ο Ισαάκ ντος Άνζος.

Σιδηρόδρομος της Μπενγκέλα (1973) Κατά την εποχή των ιμπεριαλιστικών προσπαθειών των ευρωπαϊκών χωρών να αποκτήσουν αποικίες στην Αφρική, στα τέλη του 19ου αιώνα, η Πορτογαλία αύξησε την παρουσία της στην περιοχή προκειμένου να τις προστατεύσει από την πρόοδο της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και άλλων κρατών. Ακόμη και πριν από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για το Κονγκό το 1884–85, όταν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις χώρισαν τις αφρικανικές αποικιακές περιοχές μεταξύ τους, η Πορτογαλία είχε ενδυναμώσει την αποικιακή της διοίκηση ήδη από το 1869 και διαίρεσε τις τρεις περιοχές της Λουάντα, της Μπενγκέλα και του Μοσάμεντες (σημερινό Ναμπίμπε). Από το 1903, κατασκευάστηκε ο Σιδηρόδρομος της Μπενγκέλα συνδέοντας το λιμάνι του Λομπίτο με το Βελγικό Κονγκό, γεγονός που οδήγησε στην αυξανόμενη σημασία του λιμανιού και εμφανίστηκαν βιομηχανίες, ιδίως η επεξεργασία των ινών σιζαλανής, η οποία συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής της Μπενγκέλα. Μέχρι το 1912, ο Σιδηρόδρομος της Μπενγκέλα είχε φτάσει στο Χουάμπο από το Λομπίτο και η γραμμή ολοκληρώθηκε τελικά το 1929. Κυρίως μετά το 1938, το εμπόριο καουτσούκ και ελεφαντόδοντου της πόλης της Μπενγκέλα την καθιστούσε μία «σχετικά εμπορική αποθήκη».

Από τη δεκαετία του 1960, με αυξημένο ανταγωνισμό στο εμπόριο σιζαλανής παγκοσμίως, τα πλούσια αποθέματα ψαριών στην ακτή ήταν ένας από τους κύριους οικονομικούς παράγοντες της περιοχής. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 η δομή του πληθυσμού έχει αλλάξει, εν μέρει λόγω της περιφερειακής οικονομικής αναταραχής, της μαζικής μετανάστευσης των Ευρωπαίων αποίκων από την Ανγκόλα όταν έγινε ανεξάρτητη το 1975 και την εισροή πολλών εκτοπισμένων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Ανγκόλας (1975-2002). Σύμφωνα με στοιχεία του 1988, ο εκτοπισμένος πληθυσμός στην επαρχία ήταν 21.478 άτομα, τα οποία ζούσαν σε εννέα στρατόπεδα.