Χάρτης - Αεροδρόμιο του Σπλιτ (Split Airport)

Το Αεροδρόμιο του Σπλιτ (Zračna luka Split), γνωστό και ως Αεροδρόμιο του Ρέσνικ (Zračna luka Resnik), είναι διεθνές αεροδρόμιο που εξυπηρετεί την πόλη Σπλιτ της Κροατίας. Βρίσκεται 19 χιλιόμετρα από το Σπλιτ, στη δυτική πλευρά του κόλπου της Κάστελα, στην πόλη Κάστελα, και εκτείνεται στη γειτονική πόλη Τρόγκιρ.

Το 2019, το αεροδρόμιο ήταν το δεύτερο πιο πολυσύχναστο στην Κροατία μετά το Αεροδρόμιο του Ζάγκρεμπ, όπου εξυπηρέτησε 3,3 εκατομμύρια επιβάτες. Το αεροδρόμιο ήταν το πιο πολυσύχναστο στην Κροατία το 2021 με 1,57 εκατομμύρια επιβάτες, ξεπερνώντας το αεροδρόμιο του Ζάγκρεμπ για πρώτη φορά. Είναι σημαντικός προορισμός για πτήσεις αναψυχής κατά την ευρωπαϊκή καλοκαιρινή περίοδο διακοπών και σημαντική πόλη εστίασης για την Croatia Airlines, η οποία προσφέρει πτήσεις προς ευρωπαϊκές πόλεις όπως η Αθήνα, η Φρανκφούρτη, το Λονδίνο και το Παρίσι.

Το πρώτο αεροδρόμιο με γρασίδι βρισκόταν στο Σίνι και το πρώτο εμπορικό δρομολόγιο άνοιξε το 1931 από τη γιουγκοσλαβική αεροπορική εταιρεία Aeroput. Συνέδεε το Ζάγκρεμπ με το Βελιγράδι μέσω της Ριέκα, του Σπλιτ και του Σεράγεβο και διατήρησε αυτή τη διαδρομή μέχρι την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτές οι πτήσεις συνέδεαν το Σπλιτ είτε με το σταθμό υδροπλάνων του Ντίβουγιε είτε με το αεροδρόμιο Σίνι.

Στη δεκαετία του εξήντα, το αεροδρόμιο μεταφέρθηκε από το Σίνι στο Ρέσνικ. Το νέο συγκρότημα αεροδρομίου, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Ντάρκο Στιπέβσκι, εγκαινιάστηκε στις 25 Νοεμβρίου 1966. Η περιοχή στάθμευσης είχε διαστάσεις μόνο 200 x 112 μ. και 6 θέσεις στάθμευσης με προγραμματισμένη χωρητικότητα 150.000 επιβατών. Το 1968, ο αριθμός των επιβατών ήταν ήδη 150.737 και το 1969 ήταν 235.000. Το 1967, η περιοχή στάθμευσης επεκτάθηκε για πρώτη φορά για να φιλοξενήσει 10 αεροσκάφη.

Ένα νέο μεγαλύτερο κτίριο τερματικού σταθμού που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Μπράνκο Γκρούιτσα κατασκευάστηκε και άνοιξε το 1979 για να φιλοξενήσει την κυκλοφορία για τους 8ους Μεσογειακούς Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στο Σπλιτ τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Οι μεγαλύτεροι προπολεμικοί αριθμοί επιβατών επιτεύχθηκαν το 1987, με συνολικά 1.151.580 επιβάτες και 7.873 προσγειώσεις.

Το 1991, οι αριθμοί των επιβατών μειώθηκαν σχεδόν στο μηδέν, καθώς ξέσπασε ο πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το μεγαλύτερο μέρος της κίνησης ήταν αεροπλάνα φορτίου του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ, όπως τα C-5 Galaxy, MD-11, Boeing 747 και C-130 Hercules. Μετά το 1995, τα νούμερα της κίνησης των πολιτών άρχισαν να αυξάνονται ξανά και τελικά ξεπέρασαν το ρεκόρ του 1987 το 2008.

Το 2005, ο τερματικός σταθμός έλαβε μια σημαντική ανανέωση από τον αρχιτέκτονα Ίβαν Βούλιτς, προσθέτοντας μια ακόμη πύλη, τη γυάλινη πρόσοψη, καθώς και τη βραβευμένη δομή εισόδου του αεροδρομίου που αποτελείται από χαλύβδινα/υφασμάτινα «δέντρα» που φωτίζονται από πολυχρωματικές λυχνίες LED.

Η νέα περιοχή στάθμευσης που σχεδιάστηκε από τους Ίβαν Βούλιτς, Ίβαν Ραντέλιακ και Μάτε Ζάγια κατασκευάστηκε το 2011 με χωρητικότητα ελαφρώς μεγαλύτερη από την παλιά, αλλά με καλύτερες συνθήκες ασφαλείας. Το κόστος αυτής της επένδυσης ήταν 13 εκατ. ευρώ και οδήγησε σε 34.000 τ.μ νέου χώρου στάθμευσης αεροσκαφών, καθώς και χώρου για μελλοντικές διοικητικές εργασίες υπογείως του χώρου. Στο χαμηλότερο επίπεδο στεγάζονται αποθήκες, εργαστήρια, γραφεία και άλλα αντικείμενα που θα υποστηρίξουν το νέο κτίριο τερματικού σταθμού 34.500 μ2, αξίας 455 εκατομμυρίων κούνα Κροατίας, που χτίζεται δίπλα του. Η νέα περιοχή στάθμευσης αεροσκαφών διαθέτει ένα ασυνήθιστο ηχητικό φράγμα στη νότια πλευρά που μπορεί να κλείσει όταν ένα αεροσκάφος είναι κοντά και να ανοίξει όλες τις άλλες στιγμές για να επιτρέψει την αρκετά ανεμπόδιστη θέα στην Αδριατική Θάλασσα από το κτίριο του τερματικού σταθμού.

Η πιο πολυσύχναστη περίοδος του αεροδρομίου είναι οι μήνες Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος λόγω της μεγάλης εισροής τουριστών για την ευρωπαϊκή καλοκαιρινή περίοδο διακοπών. Τα Σαββατοκύριακα είναι το πιο πολυσύχναστο μέρος της εβδομάδας με περισσότερες από 200 πτήσεις και περίπου 50.000 επιβάτες.