Χάρτης - Κεντ (Kent)

Το Κεντ (αγγλικά: Kent) είναι μια κομητεία στη νοτιοανατολική Αγγλία, όπου ζουν 1.466.500 κάτοικοι, σύμφωνα με την Απογραφή του 2014. Έχει έκταση 3.544 τ.χλμ. και πρωτεύουσά του είναι το Μέιντστον, ενώ η κυριότερη πόλη του είναι το Κάντερμπερυ, όπου εδρεύει η Αρχιεπισκοπή της Καντερβουρίας. Το Κεντ συνορεύει χερσαία με το Ανατολικό Σάσσεξ, το Σάρρεϋ και τη Μείζονα Περιοχή του Λονδίνου. Παράλληλα, χωρίζεται, μέσω της εκβολής του Τάμεση, από το Έσσεξ.

Ανάμεσα στην πρωτεύουσα και την ηπειρωτική Ευρώπη, το Κεντ είναι ένας πρωτεύων δρόμος και έχει βρεθεί στο στόχαστρο πολλαπλών συγκρούσεων, όπως η Μάχη της Αγγλίας, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Επί 8 αιώνες, τα λιμάνια της περιοχής χρησιμοποιούνταν για την παροχή ναυτικών δυνάμεων στη διάρκεια των πολέμων.

Το Κεντ είναι και γνωστό ως ο Κήπος της Αγγλίας, λόγω της αγροτικής επιρροής (παραγωγή ζυθοβοτάνων και οπωροφόρων). Οι βιομηχανίες τσιμέντου, χαρτιού και αεροσκαφών έχουν λάβει σημαντικές θέσεις στο βορειοανατολικό Κεντ, όμως, βρίσκονται πλέον σε καθοδική πορεία. Αντίθετα, ο τουρισμός και οι υπηρεσίες έχουν ανθίσει τα τελευταία χρόνια στην περιοχή.

Κατακτήθηκε από τους Γιούτες την διάρκεια του 5ου αιώνα, οι πρώτοι κάτοικοι του Κέντ την μεσαιωνική περίοδο ονομάζονταν Κεντβάρα και είχαν ως πρωτεύουσα την πόλη του Κάντερμπερι. Ο πάπας Γρηγόριος Α’ διόρισε τον Αυγουστίνο (597) πρώτο αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι ο οποίος μετέστρεψε τον παγανιστή βασιλιά Εθελμπέρχτ του Κεντ στον χριστιανισμό. Η Αρχιεπισκοπή του Καντέρμπουρι εξελίχθηκε στην πρώτη Βρετανική επισκοπή και επίκεντρο του χριστιανισμού στην Αγγλία. Η δεύτερη επισκοπή στην Αγγλία ιδρύθυκε στο Ρότσεστερ, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της κομητείας. Κατά την εποχή της κατάκτησης της Αγγλίας από τον Νορμανδό δούκα Γουλιέλμο τον Κατακτητή, μετά την εισβολή στην Αγγλία το 1066, οι κάτοικοι του Κεντ αντιστάθηκαν σκληρά, με αποτέλεσμα να κατοχυρώσουν ένα καθεστώς ημιαυτονομίας το 1067. Εξού και το παρατσούκλι Invicta, ήτοι «ανίκητοι», που τους αποδόθηκε έκτοτε.

Κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής και νεότερης σύχρονης περιόδου το Κεντ υπήρξε κέντρο εξεγέρσεων, όπως η επανάσταση του Βατ Τάιλερ (1381), του Τζακ Κέιντ (1450) και του Γουάιατ (1554) κατά της βασίλισσας Μαρίας Α'.

Ο ποταμός Μέντγουεϋ, που διασχίζει το βόρειο τμήμα της κομητείας, άρχισε να χρησιμοποιείται από το Βασιλικό Ναυτικό το 1547. Έως την έλευση της Ελισάβετ Α' στο θρόνο (1558-1603), είχε ήδη κατασκευαστεί ένα μικρό ναυπηγείο στο Τσάτχαμ, ενώ ως το 1618 η περιοχή εμπλουτίστηκε και με αποθηκευτικούς χώρους, προκυμαίες και σπίτια των αξιωματούχων. Κατά τον 17ο αι. καθώς οι εντάσεις μεταξύ της Αγγλίας και των δυνάμεων των Κάτω Χωρών και της Γαλλίας αυξήθηκαν, το Κεντ οχυρώθηκε με σημαντικά αμυντικά έργα. Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Αγγλο-ολλανδικού Πολέμου (1665-1667), η επιτυχής ολλανδική Επιδρομή στο Μέντγουεϋ κατά των ναυπηγείων της περιοχής ανάγκασε τους Άγγλους να κατασκευάσουν οχυρά καθόλο του μήκος της ακτής της κομητείας. Κατά το 18ο αι., οι εντάσεις της Αγγλίας με τη Γαλλία συνεχίστηκαν με αποτέλεσμα την διατήρηση του Μέντγουεϋ ως στρατηγικής σημασίας οχυρού μέχρι την μετακίνηση του κύριου πεδίου των στρατιωτικών επιχείρησεων από τη Βόρεια Θάλασσα στον Ατλαντικό. Τότε το Πόρτσμουθ και το Πλίμουθ αντικατέστησαν το Μέντγουεϋ ως τα μείζονα κέντρα στρατηγικού βάρους της Αγγλίας.

Καθώς η άμυνα και η ενδελεχής προστασία των ακτών του Κεντ είχε υποχωρήσει, κατά τον 19ο αι., στο Κεντ άρχισαν να δραστηριοποιούνται ομάδες λαθρεμπόρων. Κύρια αγαθά που εισήγαν στη Βρετανία παράνομα ήταν αλκοολούχα ποτά, καπνός και αλάτι, ενώ μετέφεραν από το Κεντ στη Γαλλία αγαθά όπως μαλλί προβάτων.

Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ο ουρανός του Κεντ διετέλεσε πεδίο αεροπορικών επιχειρήσρων, καθώς σημαντικό μέρος της Μάχης της Αγγλίας πολεμήθηκε εκεί. Ως εκ τούτου το Κεντ υπέστη πολλές υλικές ζημιές λόγω των αλλεπάλληλων βομβαρδισμών.