Το Κούνεο (ιταλικά: Cuneo) είναι πόλη και δήμος στο Πεδεμόντιο, στη βόρεια Ιταλία. Έχει πληθυσμό 56.032 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2019. Είναι έδρα της Κούνεο. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 550 μέτρων, σε ένα οροπέδιο στην συμβολή των ποταμών Στούρα και Γκέσο. Το οροπέδιο ανάμεσα στους δύο ποταμούς έχει σχήμα σφήνας (cuneo), που έδωσε το όνομα στη πόλη.
Το Κούνεο ιδρύθηκε το 1198, ως ελεύθερος δήμος, από πρόσφυγες μετά την καταστροφή του Μιλάνου το 1198 από τον Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσα. Το 1259, η πόλη πέρασε στην κατοχή του οίκου της Ανζού και του Καρόλου της Ανζού. Ήταν μία από τις κυριότερες κτίσεις της Ανζού στη Βόρεια Ιταλία, μαζί με την Άλμπα. Το 1382 πέρασε στην κατοχή του Δουκάτου της Σαβοΐας. Το Κούνεο ήταν ισχυρά οχυρωμένο και άντεξε πολυάριθμες πολιορκίες από τους Γάλλους τον 16ο, 17ο και 18ο αιώνα. Οι Γάλλοι τελικά το κατέλαβαν κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων το 1796, μέχρι το 1814. Το 1859 έγινε τμήμα της ενοποιημένης Ιταλίας. Σήμερα είναι σιδηροδρομικός κόμβος και η οικονομία του βασίζεται στη μεταποίηση τροφίμων, τη μεταλλουργία, τα διυλιστήρια και την επεξεργασία μεταξιού.
Αξιοσημείωτα κτίρια του Κούνεο είναι καθεδρικός ναός, ο οποίος κατασκευάστηκε τον 10ο αιώνα και στη συνέχεια ανακατασκευάστηκε, ο ναός του σαν Φρανσέσκο, του 1227, το δημαρχείο και το Παλάτσο Αουντιφρέντι, του 18ου αιώνα. Η πόλη εξυπηρετείται από αεροδρόμιο.
