Arad (Arad)
Arad (Hebreeuws: ערד) is een plaats in Israël, 25 kilometer ten westen van de Dode Zee en 45 kilometer ten oosten van Beersjeba. Het ligt aan de rand van de woestijn van Judea aan de noordoostkant van de Negev, niet ver van de plaats Massada, ongeveer 640 meter boven zeeniveau. In 2003 had de stad ongeveer 28.000 inwoners.
De Kanaänitische stad Arad wordt al in de Hebreeuwse Bijbel, genoemd, en lag bij het huidige Tel Arad, op ongeveer 9 kilometer afstand van de stad. De moderne stad is hiernaar genoemd. Tot 1948 werd Tel Arad bewoond door de Jahalin, een van de grootste bedoeïenenstammen in dat gebied. Bij het trekken van de Groene Lijn na de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 kwam Tel Arad te liggen in de nieuwe staat Israël. Bedoeïenen werden gedwongen hun oorspronkelijke woongebied te verlaten. De Jahalin werden buiten de grenzen van Israël verdreven naar de Westelijke Jordaanoever. Als vluchtelingen verbleven zij in de omgeving van Hebron en Bethlehem, in de hoop snel te kunnen terugkeren naar hun grondgebied bij Tel Arad. Deze bedoeïenen belandden uiteindelijk in 'zone C' het gebied dat bij de Oslo-akkoorden van 1993 onder bestuur van Israël kwam.
In 1962 werd bij Tel Arad door jonge Israëli's, voornamelijk afkomstig uit kibboetsen en mosjavs, het huidige Arad gesticht..
Bij de archeologische plaats Tel Arad zijn tussen 1962 en 1984 opgravingen gedaan, die overblijfselen van huizen, een fort en een tempel voor JHWH, met een allerheiligste inclusief massebe, blootlegden. Met name vanwege het belang van deze archeologische opgravingen is de stad bekend geworden. De Kanaänitische stad was ongeveer 2000 v.Chr. gesticht. Tel Arad is een nationaal park van Israël.
Het Arad gold lange tijd, naast Karmiël, als een Israëlisch voorbeeld van goede planning (in tegenstelling tot de plaatsen uit de jaren 1950 zoals Sderot en Ofakim). Hoewel de eerste inwoners vaak uit Israël kwamen, geraakte de bevolking al snel meer divers, en het biedt de stad nu huisvesting aan vele immigranten, bedoeïenen en ook een kleine gemeenschap van Afrikaanse Hebreeërs (die hun centrum hebben in het nabijgelegen Dimona).
De Kanaänitische stad Arad wordt al in de Hebreeuwse Bijbel, genoemd, en lag bij het huidige Tel Arad, op ongeveer 9 kilometer afstand van de stad. De moderne stad is hiernaar genoemd. Tot 1948 werd Tel Arad bewoond door de Jahalin, een van de grootste bedoeïenenstammen in dat gebied. Bij het trekken van de Groene Lijn na de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 kwam Tel Arad te liggen in de nieuwe staat Israël. Bedoeïenen werden gedwongen hun oorspronkelijke woongebied te verlaten. De Jahalin werden buiten de grenzen van Israël verdreven naar de Westelijke Jordaanoever. Als vluchtelingen verbleven zij in de omgeving van Hebron en Bethlehem, in de hoop snel te kunnen terugkeren naar hun grondgebied bij Tel Arad. Deze bedoeïenen belandden uiteindelijk in 'zone C' het gebied dat bij de Oslo-akkoorden van 1993 onder bestuur van Israël kwam.
In 1962 werd bij Tel Arad door jonge Israëli's, voornamelijk afkomstig uit kibboetsen en mosjavs, het huidige Arad gesticht..
Bij de archeologische plaats Tel Arad zijn tussen 1962 en 1984 opgravingen gedaan, die overblijfselen van huizen, een fort en een tempel voor JHWH, met een allerheiligste inclusief massebe, blootlegden. Met name vanwege het belang van deze archeologische opgravingen is de stad bekend geworden. De Kanaänitische stad was ongeveer 2000 v.Chr. gesticht. Tel Arad is een nationaal park van Israël.
Het Arad gold lange tijd, naast Karmiël, als een Israëlisch voorbeeld van goede planning (in tegenstelling tot de plaatsen uit de jaren 1950 zoals Sderot en Ofakim). Hoewel de eerste inwoners vaak uit Israël kwamen, geraakte de bevolking al snel meer divers, en het biedt de stad nu huisvesting aan vele immigranten, bedoeïenen en ook een kleine gemeenschap van Afrikaanse Hebreeërs (die hun centrum hebben in het nabijgelegen Dimona).
Kaart (cartografie) - Arad (Arad)
Kaart (cartografie)
Land (geografie) - Israël
 |
 |
| Vlag van Israël | |
In het land Kanaän vormden zich al tijdens de ijzertijd de Israëlitische koninkrijken Israël en Juda, maar de moderne Israëlische geschiedenis begint in de twintigste eeuw, waarin de Balfour-verklaring een cruciale rol speelde. Het Brits Mandaat Palestina, dat op zijn beurt is ontstaan na de opsplitsing van het Ottomaanse Rijk in 1920, werd in 1947 door de Verenigde Naties verdeeld in een onafhankelijke Joodse en een onafhankelijke Arabische staat, met een aparte status voor Jeruzalem. Het verdelingsplan, omarmd door joodse leiders maar afgewezen door de Arabieren, leidde tot de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948. De onafhankelijke staat Israël werd ondertussen, in mei 1948, uitgeroepen en een jaar later met Resolutie 273 toegelaten tot het lidmaatschap van de Verenigde Naties. De Joodse Autonome Oblast is de enige autonome oblast in Rusland en op Israël na het enige gebied ter wereld met een officiële Joodse status.
Valuta / Taal
| ISO | Valuta | Symbool | Significant cijfer |
|---|---|---|---|
| ILS | Israëlische sjekel (Israeli new shekel) | ₪ | 2 |