Kaart (cartografie) - Dorset

Dorset (voorheen ook wel Dorsetshire) is een graafschap in het zuidwesten van Engeland, gelegen aan het Kanaal. De hoofdstad is Dorchester. Het graafschap beslaat een oppervlakte van 2542 vierkante kilometer. Dorset grenst in het westen aan Devon, in het noordwesten aan Somerset, in het noordoosten aan Wiltshire en in het oosten aan Hampshire. De helft van Dorsets inwoners woont in het verstedelijkt gebied rond Dorchester. De rest van het graafschap bestaat voornamelijk uit dunbevolkt platteland.

Het gebied staat bekend om zijn kustgebied, de Jurassic Coast, waar zich vele geologische bezienswaardigheden bevinden, zoals Lulworth Cove, het Isle of Portland, Chesil Beach en Durdle Door. Dorsets kustplaatsen als Bournemouth, Poole, Weymouth, Swanage en Lyme Regis zijn sinds jaar en dag populaire vakantieoorden. Veel verhalen en romans van de schrijver en dichter Thomas Hardy spelen zich af in het graafschap, waar de auteur geboren werd.

Het eerste geschreven gebruik van de naam Dorset ("Dorseteschire") dateert uit het jaar 940 na Christus. De naam betekent "zij die wonen in Dorchester, waar met de vuisten gevochten wordt". Het gebied dat nu Dorset vormt, werd rond 8000 voor Christus voor het eerst door mensen bewoond. Deze jagers uit het stenen tijdperk waren klein van aantal, en vestigden zich vrijwel exclusief langs de kust en in de Stour vallei. Met hulp van gereedschap en vuur ontdeden de mensen Dorset van delen van de oorspronkelijk eikenbossen. De hoge kalkheuvels waaraan het gebied rijk is gaf menselijke bewoners de gelegenheid om verdedigingsforten te bouwen, zoals Maiden Castle. Lager gelegen gebieden werden geleidelijk aan ontbost om plaats te maken voor landbouw.

In Dorset zijn vele Romeinse artefacten opgegraven. Op de plek van de stad Dorchester veroverde Vespasianus in 54 na Chr. Maiden Castle op de Keltische Durotrigen. Vanaf de stad bouwden de overwinnaars wegen naar vele van de andere Romeinse nederzettingen op de Britse eilanden. In deze periode verhuisden de bewoners van Dorset vanaf de heuvels naar de valleien, en in de 4e eeuw na Christus waren de heuveltoppen vrijwel verlaten. Een defensieve loopgraaf, Bokerley Dyke, vertraagde de Saksische verovering van Dorset met bijna tweehonderd jaar. Het Domesday Book bevat verwijzingen naar vele Saksische nederzettingen die veelal overeenkomen met moderne dorpen en steden. Na de bekering tot het christendom trokken kloosters veel land en macht naar zich toe.

In 789 voerden volgens de Anglo-Saxon Chronicle de vikingen de eerste aanval uit in Engeland, op de kust van Dorset bij Isle of Portland.

Tijdens een burgeroorlog in de 12e eeuw werden overal in Dorset nieuwe verdedigingsforten opgetrokken, zoals Corfe Castle, Powerstock, Wareham en Shaftesbury. Bestaande kloosters als Abbotsbury werden verstevigd. In de Middeleeuwen was Dorset als jachtgebied geliefd bij het koningshuis en de adel. De macht van de kloosters kalfde steeds verder af, waardoor er meer land beschikbaar kwam. Deze ontwikkeling leidde tot een groei in bevolkingsomvang. Gedurende de Engelse Burgeroorlog van de 17e eeuw vernietigden Parlementariërs Corfe Castle en Sherborne Castle, die in handen waren geweest van de Royalisten. De Industriële revolutie van de 19e eeuw ging het graafschap grotendeels voorbij, en Dorset blijft tot op de dag van vandaag een agrarisch gebied.