Kaart (cartografie) - Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (Königliche Museen der Schönen Künste)

De Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (KMSKB) groeperen verschillende in Brussel gevestigde musea, waaronder:

* Old Masters Museum

* Fin-de-Siècle Museum

* Modern Museum

* Wiertzmuseum

* Constantin Meuniermuseum

* Magrittemuseum

Het Museum voor Schone Kunsten opende de deuren in 1803. Waar Brusselse kunstliefhebbers voorheen hun gading zochten in kerken en private collecties, konden ze nu terecht in een publieksmuseum dat veertien zalen van het Oude Hof innam. Het was Charles de la Serna Santander, bestuurder van de in 1797 opgerichte École centrale, die het plan had opgevat om een museum uit te bouwen rond de circa 1500 werken in de depots, afkomstig uit gesloten kloosters. Guillaume Bosschaert had ongeveer honderd stukken geselecteerd voor de verzameling en was op 13 oktober 1798 officieel aangesteld tot conservator van het museum van de École centrale, dat echter beperkt toegankelijk was. Dankzij het Besluit-Chaptal kreeg Brussel in 1801 de toezegging van een regionaal museum, en het volgende jaar kwamen zelfs enkele afgevoerde werken terug uit het Louvre, waaronder een viertal Rubens. Een tweede zending van 31 schilderijen volgde in 1811, het jaar waarin de stad Brussel eigenaar werd van het museum. Vier jaar later restitueerde Lodewijk XVIII zelfs een honderdtal afgevoerde meesterwerken. Koning Willem I der Nederlanden sponsorde een uitbreiding van de collectie en liet twee vleugels bijbouwen aan het huidige Museumplein (het zogenaamde Paleis voor Nationale Nijverheid, geopend in 1830).

Na de Belgische onafhankelijkheid werd in 1835 het concept van een nationaal museum uitgewerkt. Door een overeenkomst van 31 december 1842 nam de staat de eigendom over van de stad. Drie jaar later kreeg het Musée Royal de Peinture et de Sculpture een afdeling eigentijdse kunst. Van 1862 tot 1877 verhuisde die afdeling tijdelijk naar de Academiënpaleis. De werken van de oude meesters verhuisden in 1887 uit het Oude Hof naar de Regentschapsstraat, een nieuwe bestemming gevend aan het in 1880 geopende Paleis voor Schone Kunsten van Alphonse Balat. De moderne kunst bleef nog tot 1962 in het Oude Hof, kwam tot 1978 terecht in een krappe behuizing aan het Koningsplein, en vond dan vanaf 1984 aansluiting bij de oude kunst in een ondergronds complex met lichtput, ontworpen door Roger Bastin.

Vanaf 2004 begon het museum aan een herstructureringsprogramma, met de bedoeling om de collecties beter te ontsluiten en een groter publiek te bereiken. Conservator Michel Draguet wilde verschillende collecties van federale instellingen samenbrengen en specifieke musea oprichten die een bepaalde deelcollectie beter uitlichten. In 2009 werd hiertoe overgegaan tot de oprichting van het Magrittemuseum. In 2013 opende het Fin-de-Siècle Museum in de ondergrondse zalen, waar sinds 1984 het museum voor moderne kunst was gevestigd.