Mapa - Puerto Vallarta

Puerto Vallarta – miasto i uzdrowisko w Meksyku, w stanie Jalisco, nad zatoką Banderas (Ocean Spokojny). Około 165,8 tys. mieszkańców. Nazwa miasta pochodzi od nazwiska Ignacio Vallarta, prawnika i gubernatora stanu Jalisco, towarzysza walk Benito Juáreza. Miasto ze względu na bliskość centrum rolniczego nad rzeką Ameca, oraz licznych kopalni w górach oraz pięknego położenia jest bardzo popularnym miastem turystycznym. W mieście rozwinął się przemysł spożywczy oraz drzewny.

Badania archeologiczne prowadzone w rejonie Puerto Vallarta (Ixtapa i w Col. Lázaro Cardenas) wskazują, iż rejon był zamieszkały co najmniej od 560 roku p.n.e. Od okresu 900-1200 n.e. (podobnie jak większość terytorium stanów Nayarit i Michoacán) Jalisco należał do kultury Aztatlán.

Kroniki misyjne i konkwistadorów dokumentują wiele potyczek pomiędzy ludnością lokalną a napływową. Na przykład w roku 1524 miała miejsce olbrzymia bitwa pomiędzy Hernánem Cortésem a armią od 10 000 do 20 000 Indian, która spowodowała, że Cortés objął kontrolę nad większością doliny Ameca. Dolina nazywana była Doliną Flag (Banderas) ze względu na barwne flagi noszone przez tubylców. Przez długi czas nie udało się jednak podporządkować lokalnych Indian Huicholi żyjących w niedostępnych dolinach i na zboczach Sierra Madre Occidental, na pograniczu dzisiejszych stanów Jalisco i Nayarit. Dopiero w 200 lat po zwycięstwie Cortésa, w 1772 misjonarzom franciszkańskim powiódł się projekt zbudowania tu pierwszych kaplic i kościołów katolickich. Ich praca misjonarska nie powiodła się jednak i blisko 100 lat później Franciszkanie opuścili te tereny. Norweski badacz Carl Lumholtz, który dotarł do Huicholi w 1890 zaobserwował, że ich oryginalne wierzenia były w dalszym ciągu praktykowane i nie znalazł śladu obrzędów chrześcijańskich. Wprowadzenie hodowli owiec, bydła oraz żelaznych narzędzi tylko w niewielkim, poniżej oczekiwań, stopniu wpłynęło na życie tubylców. Wyraźnym śladem obecności franciszkanów wśród Huicholi był wówczas rozpowszechniony zwyczaj używania kolorowych szklanych paciorków do dekoracji przedmiotów kultowych i powszedniego użytku. Dzisiaj zwyczaj ten rozwinął się jeszcze przybierając kształty popularnego rzemiosła artystycznego, którego wyroby spotkać można w galeriach i sklepach w Puerto Vallarta.

Port wkrótce pojawił się na mapach żeglarskich, gdyż stanowił schronienie i punkt przeładunkowy dla galeonów z Manilii kursujących poprzez Ocean Spokojny z Filipin do Meksyku.

W XIX w. historia Puerto Vallarta, nazywanego wtedy El Carrizal lub Las Peñas, była ściśle związana z historią górskich miast San Sebastian del Oeste, Talpa de Allende i Mascota i pobliskich kopalni, które do dzisiaj są bardzo ważnym celem wypraw turystycznych.

W 1918, wieś uzyskała status gminy i obecną nazwę. W początkowych latach XX w. większość terenu Puerto Vallarta należała do amerykańskiej spółki wydobywczej Union en Cuale kontrolowanej przez Alfreda Geista.