Język grenlandzki

Język grenlandzki
Język grenlandzki (gren. ) – język z rodziny eskimo-aleuckiej, używany na Grenlandii. Jest czasem uznawany za jeden z wariantów języka inuktikut. Ma trzy główne dialekty: avanersuaq (północna Grenlandia), tunu (wschodnia Grenlandia) i kitaa (zachodnia Grenlandia). Z punktu widzenia typologii lingwistycznej wykazuje charakter aglutynacyjny i polisyntetyczny.

Funkcję języka standardowego pełni dialekt zachodniogrenlandzki z okolic Sisimiut, Maniitsoq i Nuuk. Mimo że dialekt ten wykazuje pewne odrębności względem innych, można się nim porozumieć także na wschodzie Grenlandii, a nawet w Qaanaaq (Thule). Ponadto na Grenlandii jest wydawanych kilka gazet w tym języku, a publiczna rozgłośnia KNR nadaje w nim programy radiowe i telewizyjne. Aby zapobiec wymarciu języka grenlandzkiego, uczy się go w tamtejszych szkołach.

Kraj (państwo)
  • Grenlandia
    Grenlandia (gren. Kalaallit Nunaat [], []) – autonomiczne terytorium zależne Danii położone na wyspie o tej samej nazwie, która położona jest geograficznie w Ameryce Północnej, a historycznie i politycznie w Europie, o obszarze 2 166 086 km² (największa wyspa na świecie niebędąca kontynentem), pokrytej w 81% przez lądolód grenlandzki (410,4 tys. km² jest wolnych od lodu) i o ludności 56 421 (1 stycznia 2021 r.). 89% mieszkańców stanowią Inuici.

    Stolicą Grenlandii jest Nuuk (duńska nazwa Godthåb).