Język sundajski
Język sundajski, także sundyjski (basa Sunda) – język austronezyjski używany w prowincjach Banten i Jawa Zachodnia w Indonezji. Według danych z 2015 roku ma ponad 32 mln użytkowników. Posługują się nim Sundajczycy.
Jest drugim językiem regionalnym w Indonezji co do liczby użytkowników (po jawajskim), a zarazem jednym z najbardziej znaczących w tym kraju pod względem kulturowym.
Według Ethnologue dzieli się na trzy dialekty: bogor (krawang), pringan, cirebon. Wyróżnia się także dialekt baduy (badui), często rozpatrywany jako odrębny język. W użyciu wśród Sundajczyków jest również język indonezyjski.
Stanowi język tożsamości prowincjonalnej w zachodniej części Jawy. Jest powszechnie używany we wszelkich sferach życia. Po sundajsku drukowane są pewne gazety i czasopisma, nadaje się w nim również audycje radiowe. W literaturze zdecydowanie dominuje język indonezyjski.
Podobnie jak w języku jawajskim i balijskim, słownictwo języka sundajskiego wykazuje znaczne zróżnicowanie w zależności od pozycji społecznej i wieku rozmówcy. Wyróżnia się trzy tzw. poziomy języka :
* bahasa halus – język formalny
* bahasa sedeng – język uprzejmy
* bahasa kasar – język szorstki, prosty
Jest drugim językiem regionalnym w Indonezji co do liczby użytkowników (po jawajskim), a zarazem jednym z najbardziej znaczących w tym kraju pod względem kulturowym.
Według Ethnologue dzieli się na trzy dialekty: bogor (krawang), pringan, cirebon. Wyróżnia się także dialekt baduy (badui), często rozpatrywany jako odrębny język. W użyciu wśród Sundajczyków jest również język indonezyjski.
Stanowi język tożsamości prowincjonalnej w zachodniej części Jawy. Jest powszechnie używany we wszelkich sferach życia. Po sundajsku drukowane są pewne gazety i czasopisma, nadaje się w nim również audycje radiowe. W literaturze zdecydowanie dominuje język indonezyjski.
Podobnie jak w języku jawajskim i balijskim, słownictwo języka sundajskiego wykazuje znaczne zróżnicowanie w zależności od pozycji społecznej i wieku rozmówcy. Wyróżnia się trzy tzw. poziomy języka :
* bahasa halus – język formalny
* bahasa sedeng – język uprzejmy
* bahasa kasar – język szorstki, prosty