ภาษาฟีจี
ภาษาฟีจี อยู่ในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน กลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชีย พูดในประเทศฟีจี ประมาณ 320,000 คน และมีผู้ใช้ภาษาฟีจีในประเทศนิวซีแลนด์อีกเกือบพันคน
เดวิด คาร์กิล (1809-1843) เป็นหมอสอนศาสนาและนักสำรวจชาวสกอตที่ศึกษาภาษาฟีจี และเป็นผู้กำหนดอักษรละตินเพื่อใช้กับภาษาฟีจีโดยยึดตามสำเนียงบาอูเป็นหลัก เขาได้กำหนดไว้หลายแบบ ซึ่งมีข้อโต้แย้งจากชาวฟีจี และเขาก็ดำเนินงานต่อ ตอนแรกเขาได้กำหนดตัว mb และ nd ใช้แทนเสียง /mb/ และ /nd/ แต่ชาวฟีจีกลับออกเสียงเป็นสองเสียง ในที่สุดเขาจึงกำหนดระบบสะกดให้เข้ากับความเข้าใจของชาวฟีจี และใช้มาจนถึงทุกวันนี้
b = [mb] มฺบ
c = [ð] ฑ
d = [nd] (di = [ndʒi]) นฺด (นฺจี)
f = [f] ฟ
g = [ŋ] ง
j = [tʃ] ~ [ndʒ] จ
k = [k] ก
l = [l] ล
เดวิด คาร์กิล (1809-1843) เป็นหมอสอนศาสนาและนักสำรวจชาวสกอตที่ศึกษาภาษาฟีจี และเป็นผู้กำหนดอักษรละตินเพื่อใช้กับภาษาฟีจีโดยยึดตามสำเนียงบาอูเป็นหลัก เขาได้กำหนดไว้หลายแบบ ซึ่งมีข้อโต้แย้งจากชาวฟีจี และเขาก็ดำเนินงานต่อ ตอนแรกเขาได้กำหนดตัว mb และ nd ใช้แทนเสียง /mb/ และ /nd/ แต่ชาวฟีจีกลับออกเสียงเป็นสองเสียง ในที่สุดเขาจึงกำหนดระบบสะกดให้เข้ากับความเข้าใจของชาวฟีจี และใช้มาจนถึงทุกวันนี้
b = [mb] มฺบ
c = [ð] ฑ
d = [nd] (di = [ndʒi]) นฺด (นฺจี)
f = [f] ฟ
g = [ŋ] ง
j = [tʃ] ~ [ndʒ] จ
k = [k] ก
l = [l] ล
ประเทศ
-
ประเทศฟีจี
หมู่เกาะส่วนใหญ่ของฟีจีมีกำเนิดจากการปะทุของภูเขาไฟที่เริ่มตั้งแต่ราว 150 ล้านปีก่อน ปัจจุบันยังคงพบความเคลื่อนไหวของความร้อนใต้พิภพบางส่วนบนเกาะวานูอาเลวูและตาเวอูนี ส่วนระบบความร้อนใต้พิภพที่พบบนเกาะวีตีเลวูไม่ได้มีแหล่งกำเนิดมาจากภูเขาไฟและมีการปลดปล่อยพื้นผิวที่มีอุณหภูมิต่ำอยู่ระหว่าง 35 ถึง 60 องศาเซลเซียส