ไซดอน (Sidon)
ไซดอน (Sidon) หรือ ศ็อยดา (صيدا) เป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับ 3 ของประเทศเลบานอน ในเขตผู้ว่าเลบานอนใต้ ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศ บนชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ห่างจากเมืองไทร์ไปทางเหนือราว 40 กิโลเมตร และห่างจากเมืองเบรุต เมืองหลวงของประเทศทางทิศใต้ราว 40 กิโลเมตร เป็นเมืองท่าทางทะเล ท่าเรือประมง ศูนย์กลางการค้าในเขตเกษตรกรรม และเป็นสถานีปลายทางของท่อขนส่งน้ำมันจากบ่อน้ำมันในประเทศซาอุดีอาระเบีย เมืองมีประชากรราว 200,000 คน
เมืองนี้เป็นเมืองโบราณที่ตั้งขึ้นราว 3,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช ตกอยู่ใต้การปกครองของกลุ่มชนต่าง ๆ ที่มีอำนาจในสมัยโบราณ ได้แก่ ชาวอัสซีเรีย ชาวบาบิโลเนีย และชาวเปอร์เซีย ต่อมาราว 330 ปี ก่อนคริสต์ศักราช พระเจ้าอะเล็กซานเดอร์มหาราชได้เข้ายึดครองเมือง ตกอยู่ใต้การปกครองของชาวโรมันเมื่อราว 100 ปี ก่อนคริสต์ศักราช ในช่วงสงครามครูเสดเปลี่ยนผู้ยึดครองหลายครั้ง จนชาวมุสลิมเข้ายึดครองประมาณ ค.ศ. 1241 เมืองนี้เจริญรุ่งเรืองภายใต้การยึดครองของชาวเติร์กหลัง ค.ศ. 1517 แต่ลดความสำคัญลงเมื่อมีการขับไล่พ่อค้าชาวฝรั่งเศสออกจากเมืองใน ค.ศ. 1791
Ṣīdūn (???, ) ชื่อเมืองในภาษาฟินิเชียอาจหมายถึง "ประมง" หรือ "เมืองประมง" ในพาไพรัสอานัสตาซีที่ 1 ระบุชื่อเมืองนี้เป็น Djedouna ในภาษาฮีบรูไบเบิลมีชื่อเรียกว่า Ṣīḏōn (צִידוֹן) และในภาษาซีรีแอกมีชื่อว่า Ṣidon (ܨܝܕܘܢ) ต่อมาชื่อเมืองถูกแผลงเป็นกรีกเป็น Sidṓn (Σιδών) ซึ่งภายหลังถูกแผลงเป็นโรมันเป็น Sidon ในภาษาอาหรับคลาสสิกปรากฏชื่อเมืองเป็น ศ็อยดูน (صَيْدونْ) และในภาษาอาหรับสมัยใหม่เป็น ศ็อยดา (صيدا)
เมืองนี้เป็นเมืองโบราณที่ตั้งขึ้นราว 3,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช ตกอยู่ใต้การปกครองของกลุ่มชนต่าง ๆ ที่มีอำนาจในสมัยโบราณ ได้แก่ ชาวอัสซีเรีย ชาวบาบิโลเนีย และชาวเปอร์เซีย ต่อมาราว 330 ปี ก่อนคริสต์ศักราช พระเจ้าอะเล็กซานเดอร์มหาราชได้เข้ายึดครองเมือง ตกอยู่ใต้การปกครองของชาวโรมันเมื่อราว 100 ปี ก่อนคริสต์ศักราช ในช่วงสงครามครูเสดเปลี่ยนผู้ยึดครองหลายครั้ง จนชาวมุสลิมเข้ายึดครองประมาณ ค.ศ. 1241 เมืองนี้เจริญรุ่งเรืองภายใต้การยึดครองของชาวเติร์กหลัง ค.ศ. 1517 แต่ลดความสำคัญลงเมื่อมีการขับไล่พ่อค้าชาวฝรั่งเศสออกจากเมืองใน ค.ศ. 1791
Ṣīdūn (???, ) ชื่อเมืองในภาษาฟินิเชียอาจหมายถึง "ประมง" หรือ "เมืองประมง" ในพาไพรัสอานัสตาซีที่ 1 ระบุชื่อเมืองนี้เป็น Djedouna ในภาษาฮีบรูไบเบิลมีชื่อเรียกว่า Ṣīḏōn (צִידוֹן) และในภาษาซีรีแอกมีชื่อว่า Ṣidon (ܨܝܕܘܢ) ต่อมาชื่อเมืองถูกแผลงเป็นกรีกเป็น Sidṓn (Σιδών) ซึ่งภายหลังถูกแผลงเป็นโรมันเป็น Sidon ในภาษาอาหรับคลาสสิกปรากฏชื่อเมืองเป็น ศ็อยดูน (صَيْدونْ) และในภาษาอาหรับสมัยใหม่เป็น ศ็อยดา (صيدا)
