Mewasseret Cijjon (Mevasseret Tsiyyon)
Mewasseret Cijjon – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Jerozolimy, w Izraelu.
Leży w górach Judzkich w odległości około 7 km na zachód od Jerozolimy, w otoczeniu miejscowości Har Adar, wiosek Moca Illit i Ajn Nakkuba, moszawów Bet Zajit i Bet Nekofa oraz kibucu Cowa. Miejscowość składa się z dwóch oddzielnych części: Mewasseret Jeruszalajim i Ma’oz Cijjon, będących pod jurysdykcją jednego samorządu lokalnego.
Okoliczne wzgórza od starożytności zajmowały strategiczne miejsce przy drodze z równiny nadbrzeżnej do Jerozolimy. Z tego powodu Rzymianie wybudowali tutaj twierdzę znaną jako Castellum. Na jej ruinach krzyżowcy wybudowali zamek Castellum Belveer, którego ruiny wznoszą się na szczycie wzgórza do czasów współczesnych. Prawdopodobnie w okresie panowania osmańskiego przy wzgórzu powstała arabska wioska Al-Qastal.
Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku wioska była miejscem zażartych walk izraelsko-arabskich, kilkakrotnie przechodząc z rąk do rąk. Przełomowym momentem w walkach okazała się śmierć znanego arabskiego dowódcy Abd al-Qadir al-Husayni, na którego pogrzeb udało się do Jerozolimy wielu Arabów. Wielu z nich opuściło pozycje obronne, umożliwiając izraelskim oddziałom przeprowadzenie 9 kwietnia udanego szturmu. Wioska przestała wówczas praktycznie istnieć. Podczas wojny o niepodległość w 1948 wzgórze z twierdzą krzyżowców zostało zamienione w żydowski punkt oporu, który urósł do rangi symbolu wojny. Miejsce to zachowano jako pamiątka dla potomnych. Można tutaj oglądać modele oraz eksponaty z czasów bitwy z 1948.
W 1951 założono tutaj osadę Ma’oz Cijjon (pol. Twierdza Syjonu), w której osiedlili się żydowscy imigranci z Iraku, Kurdystanu, Iranu i Afryki Północnej. Początkowo był to typowy obóz dla przesiedleńców (hebr. ma’abara), w którym osadnicy mieszkali w namiotach i budowali kolejne baraki mieszkalne. Wielu z tutejszych mieszkańców pracowało w pobliskich kamieniołomach Boneh.
W 1956 na wzgórzu położonym na wschód od Ma’oz Cijjon założono nową osadę, którą nazwano Mewasseret Jeruszalajim. Zamieszkali w niej żydowscy imigranci z Afryki Północnej. Tutejsi mieszkańcy pracowali w sadach owocowych w dolinie Arazim.
W 1963 nastąpiło połączenie obu osad w jednym samorządzie lokalnym Mewasseret Cijjon. Nazwę zaczerpnięto z tekstu Księgi Izajasza 40:9
Leży w górach Judzkich w odległości około 7 km na zachód od Jerozolimy, w otoczeniu miejscowości Har Adar, wiosek Moca Illit i Ajn Nakkuba, moszawów Bet Zajit i Bet Nekofa oraz kibucu Cowa. Miejscowość składa się z dwóch oddzielnych części: Mewasseret Jeruszalajim i Ma’oz Cijjon, będących pod jurysdykcją jednego samorządu lokalnego.
Okoliczne wzgórza od starożytności zajmowały strategiczne miejsce przy drodze z równiny nadbrzeżnej do Jerozolimy. Z tego powodu Rzymianie wybudowali tutaj twierdzę znaną jako Castellum. Na jej ruinach krzyżowcy wybudowali zamek Castellum Belveer, którego ruiny wznoszą się na szczycie wzgórza do czasów współczesnych. Prawdopodobnie w okresie panowania osmańskiego przy wzgórzu powstała arabska wioska Al-Qastal.
Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku wioska była miejscem zażartych walk izraelsko-arabskich, kilkakrotnie przechodząc z rąk do rąk. Przełomowym momentem w walkach okazała się śmierć znanego arabskiego dowódcy Abd al-Qadir al-Husayni, na którego pogrzeb udało się do Jerozolimy wielu Arabów. Wielu z nich opuściło pozycje obronne, umożliwiając izraelskim oddziałom przeprowadzenie 9 kwietnia udanego szturmu. Wioska przestała wówczas praktycznie istnieć. Podczas wojny o niepodległość w 1948 wzgórze z twierdzą krzyżowców zostało zamienione w żydowski punkt oporu, który urósł do rangi symbolu wojny. Miejsce to zachowano jako pamiątka dla potomnych. Można tutaj oglądać modele oraz eksponaty z czasów bitwy z 1948.
W 1951 założono tutaj osadę Ma’oz Cijjon (pol. Twierdza Syjonu), w której osiedlili się żydowscy imigranci z Iraku, Kurdystanu, Iranu i Afryki Północnej. Początkowo był to typowy obóz dla przesiedleńców (hebr. ma’abara), w którym osadnicy mieszkali w namiotach i budowali kolejne baraki mieszkalne. Wielu z tutejszych mieszkańców pracowało w pobliskich kamieniołomach Boneh.
W 1956 na wzgórzu położonym na wschód od Ma’oz Cijjon założono nową osadę, którą nazwano Mewasseret Jeruszalajim. Zamieszkali w niej żydowscy imigranci z Afryki Północnej. Tutejsi mieszkańcy pracowali w sadach owocowych w dolinie Arazim.
W 1963 nastąpiło połączenie obu osad w jednym samorządzie lokalnym Mewasseret Cijjon. Nazwę zaczerpnięto z tekstu Księgi Izajasza 40:9
Mapa - Mewasseret Cijjon (Mevasseret Tsiyyon)
Mapa
Kraj (państwo) - Izrael
 |
 |
| Flaga Izraela | |
Współczesne państwo Izrael ma swoje religijne korzenie w Ziemi Izraela ( Erec Jisrael), która przez 3000 lat zajmowała centralne miejsce w judaizmie. Nowożytnym ruchem politycznym, który dążył do powstania państwa Izrael był syjonizm, datowany od 1884, kiedy w Katowicach odbył się zjazd stowarzyszeń Miłośników Syjonu (Chowewej Syjon) z całej Europy. Na tymże zjeździe przywództwo objął Samuel Mohylewer i tu zapadły decyzje o powrocie Żydów do Palestyny i o finansowym wspieraniu emigrantów.
Waluta / Język (mowa)
| ISO | Waluta | Symbol | Cyfry znaczące |
|---|---|---|---|
| ILS | Nowy izraelski szekel (Israeli new shekel) | ₪ | 2 |
| ISO | Język (mowa) |
|---|---|
| AR | Język arabski (Arabic language) |
| HE | Język hebrajski (Hebrew language) |