Mapa - Port lotniczy Casablanca (Mohammed V International Airport)

Port lotniczy Casablanca (IATA: CMN, ICAO: GMMN) – międzynarodowy port lotniczy położony 30 km na południe od Casablanki. Jest największym portem lotniczym w Maroku i piątym w Afryce po Johannesburgu, Kairze, Addis Abebie oraz Kapsztadzie. Jest portem przesiadkowym linii lotniczych Royal Air Maroc. W 2017 obsłużył 9,36 mln pasażerów. Jego nazwa pochodzi od ostatniego sułtana Maroka, Muhammada V. Lotnisko jest węzłem dla narodowego przewoźnika Royal Air Maroc, Air Arabia Maroc i Regional Air Lines. Zostało nazwane na cześć króla Muhammeda V i jest lotniskiem partnerskim dla Portu lotniczego Baltimore-Washington i Jaser Arafat.

Port lotniczy Casablanca został zbudowany przez Stany Zjednoczone na początku 1943 r. podczas II wojny światowej jako pomocnicze lotnisko dla lotniska Anfa i był nazwany Berrechid Airfield. Lotnisko obsługiwało różne transporty wojskowe jako przystanek w drodze do Naval Air Station Port Lyautey lub lotniska Marrakesz w Afryce Północnej na trasie Kair-Dakar. Ponadto loty odbywały się przez Atlantyk do Azorów na trasach średnio atlantyckich, które łączyły z Nową Szkocją lub z Wschodnim Wybrzeżem USA. Oprócz misji transportowej, lotnisko obsługiwało kampanię w Afryce Północnej z Twelfth Air Force 68th Reconnaissance Group poprzez P-38 Lightning i P-51 Mustang z lotniska. Elementy 68yh po raz pierwszy pojawiły się na lotniska w Wadżda w listopadzie 1942 roku i przeniósł się do Berrechid w marcu 1943 po jego ukończeniu. Wraz z końcem wojny w 1945 roku, lotnisku oddano do cywilnego rządu.

Podczas zimnej wojny w latach 50, lotniska została ponownie otwarto jako Nouasseur Air Base i był wykorzystywany jako baza wypadowa dla bombowców B-47 Stratojet United States Air Force Strategic Air Command. Operacje te później przeniosły się do Ben Air Base Guerir. Z destabilizacją rządu francuskiego w Maroku, i uzyskaniu niezależności Maroka w 1956 roku, rząd Muhammeda V chciał by US Air Force opuściły bazę SAC w Maroku, kładąc nacisk na takie działanie po amerykańskiej interwencji w Libanie w 1958 roku. Stany Zjednoczone zgodziły się opuścić ją w grudniu 1959 roku, i wycofały się z Maroka w 1963 roku. Nawet dzisiaj większość mieszkańców nadal odnosi się do lotniska po prostu jako "Nouasseur", która pochodzi od nazwy dzielnicy, gdzie się znajduje.